Όπως έγραψα αλλού όταν υπάρχει ανάγκη για ακριβείς οδηγίες η κονσόλα ήταν είναι και θα είναι εις τούς αιώνες τών αιώνων αμήν μακράν καλύτερος τρόπος επικοινωνίας από το γραφικό περιβάλλον και αυτό οφείλεται απλούστατα στην ίδια τήν φύση τής κονσόλας να είναι απλό κείμενο η ίδια. Η επικοινωνία γίνεται με το ίδιο το κείμενο τής κονσόλας και στην πράξη το μόνο που χρειάζεται κατά κανόνα είναι κόπυ-πέϊστ κειμένου.
Αντίθετα το γραφικό περιβάλλον είναι πολύ προβληματικός τρόπος επικοινωνίας ακριβώς γιατί δεν είναι απλό κείμενο. Η δουλειά πρέπει να γίνει με περιγραφές και αυτό σημαίνει ότι η επικοινωνία δεν μπορεί να είναι ακριβής. Ο μόνος ακριβής τρόπος είναι με φωτογραφίες και αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου πρακτικό. Οι περιγραφές σημαίνουν πρόσθετη δυσκολία και πιθανά λάθη. Επιπλέον το γραφικό περιβάλλον ποικίλει και μεταβάλεται στον χρόνο. Μια περιγραφή που ισχύει για το Ubuntu 10.10 είναι εξαιρετικά πιθανό να μην ισχύει για το Ubuntu 11.10.
Εγώ λοιπόν λέω: Δίνετε αν μπορείτε βοήθεια μόνο από κονσόλα! Φυσικά κάποιος που ξέρει να κάνει μια δουλειά από το γραφικό περιβάλλον και δεν ξέρει να την κάνει από την κονσόλα καλό είναι να δώσει αυτό που έχει, αλλά διαφορετικά πρέπει να προτιμάται η κονσόλα για αυτήν την δουλειά.
Υπάρχει φυσικά μια εξαίρεση. Οδηγοί για το γραφικό περιβάλλον! Τέτοιοι οδηγοί εννοείται ότι πρέπει να γράφονται! Για παράδειγμα στο παράδειγμα που αναφέρθηκε για το chmod φυσικά και καλό είναι να υπάρχει οδηγός για τις αλλαγές αδειών από το γραφικό περιβάλλον.
Μάλιστα στην περίπτωση τών οδηγών οι όροι αντιστρέφονται. Το γραφικό περιβάλλον πλεονεκτεί πολύ σε σχέση με την γραμμή εντολών. Ένας αρχάριος μπορεί να βγάλει πολύ πιο γρήγορα άκρη σε έναν καλογραμμένο οδηγό για το γραφικό περιβάλλον καθώς καθοδηγείται πολύ αποτελεσματικότερα. Αντίθετα ένα εγχειρίδιο τής κονσόλας όσο καλογραμμένο και να είναι υστερεί γιατί αν δεν είναι πολύ επεξηγηματικό ο αρχάριος δεν βγάζει εύκολα νόημα ενώ αν είναι πολύ επεξηγηματικό τότε θέλει 500 χρόνια να διαβαστεί και πάντα θα υπάρχουν πολύ περισσότερες πληροφορίες που πρέπει να συγκρατεί γιατί απλά η κονσόλα δεν τον καθοδηγεί από μόνη της σε αντίθεση με το γραφικό περιβάλλον.
Τώρα υπάρχουν κάποια σοβαρά πλεονεκτήματα στο να βοηθηθεί ένας αρχάριος στο γραφικό περιβάλλον. Ένα πλεονέκτημα είναι ότι αν μόλις έρχεται από τα windows τα οποία έχουν πρακτικά (κακώς) καταργήσει την γραμμή εντολών και πιστεύει (γιατί έτσι τον μάθανε) ότι είναι πρωτογονισμός η χρήση της, αντιλαμβάνεται ότι το λίνουξ δεν υστερεί. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι τις οδηγίες από την κονσόλα μπορεί να τις ακολουθήσει τυφλά. Το αποτέλεσμα είναι κάνει την δουλειά του αλλά χωρίς να έχει καταλάβει τι έκανε και όταν θα χρειαστεί να κάνει κάτι παρόμοιο θα ξαναχρειαστεί βοήθεια (και φυσικά οι πιθανότητες να κάτσει να μελετήσει το θέμα είναι μικρές). Αντίθετα αν την κάνει από το γραφικό περιβάλλον εξαναγκάζεται να δει τι κάνει. Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί να το επαναλάβει χωρίς βοήθεια σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Όταν λοιπόν δίνει κάποιος βοήθεια αν μπορεί να την δίνει αποκλειστικά σε γραμμή εντολών, και καλό είναι να δώσει σύνδεσμο σε οδηγίες για το πώς γίνετε η δουλειά από το γραφικό περιβάλλον. Αν δεν υπάρχει φυσικά καλό είναι να τον φτιάξει.
Αντίθετα είναι κακό (εκτός αν δεν γίνεται αλλιώς ή δεν ξέρει αλλιώς) να δώσει κάποιος οδηγίες με περιγραφές "κάνε εκεί κλικ, επέλεξε το τάδε στο μενού κλπ". Το καλύτερο είναι να δώσει μονάχα τον σύνδεσμο σε έναν καλό οδηγό για την συγκεκριμένη ενέργεια. Έτσι εκτός ότι αποφεύγεται να ξαναγράφονται τα ίδια ξανά και ξανά, ο οδηγός έχει πολύ μεγαλύτερη άνεση να είναι καλογραμμένος (και αυτό εκτός τών άλλων μειώνει την πιθανότητα λαθών) και μπορεί να βρει και εξειδικευμένα για το δικό του γραφικό περιβάλλον στην περίπτωση που υπάρχουν διαφορές.
Είτε τέσσερα κλικ είναι είτε δεκατέσσερα, προτιμήστε να γράψετε έναν καλό οδηγό και να δίνετε συνδέσμους σε αυτόν. Αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ.