Λοιπόν, έκατσα και έφαγα ένα ολόκληρο Σάββατο, αλλά ναι, τα κατάφερα να στήσω το Arch στο μηχάνημα του αρχικού μου post. Για να πάρετε την ιδέα του πράγματος ας αρχίσω με το μηχάνημα, το οποίο είναι αυτό εδώ
http://reviews.cnet.com/laptops/hp-omni ... 01966.html
με μόνη διαφορά ότι έχω τετραπλασιάσει τη RAM (1gb).
Πρώτη επισήμανση : ναι η εγκατάσταση είναι λίγο επίπονη για ένα μέσο χρήστη, αλλά δεν θα σας έτρωγε μια μέρα. Στην πραγματικότητα έπεσα πάνω σε διάφορες αστοχίες, μεταξύ άλλων και cd (του δισκου, όχι του μηχανήματος) που με ανάγκασαν να ξαναρχίσω μερικές φορές, κι ενώ με έτρωγαν οι αμφιβολίες για το αν απλά ματαιοπονώ... Για όσους θελήσουν να μπουν στη διαδικασία, αυτό που βολεύει απίστευτα είναι να έχουν ... ένα δεύτερο pc με ανοιχτό τον οδηγό εγκατάστασης (ή έστω να έχουν τυπώσει τον παραπάνω οδηγό) μια που όλο το πράγμα ξεκινά από το μηδέν και δεν έχει γραφικό περιβάλλον. Επίσης, αν έχετε γρήγορη σύνδεση προτιμήστε οπως και δήποτε το iso με το μικρό όγκο όπου το βασκό κορμό τον παίρνετε από το δίκτυο και όχι από το cd (σχήμα παθώς-μαθώς, αλλά και κοινός νους) Οι ρυθμίσεις είναι πολλές και σε περιβάλλον κονσόλας, όμως είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι μπαίνεις πιο καλά στο πνεύμα του «τι συμβαίνει κάτω από το καπώ» σε ένα linux-ομηχάνημα. Βλέπεις τα κρίσιμα configuration files τις ρυθμίσεις, τους τρόπους. Και τρελλαίνεσαι όταν το δεις πια έτοιμο.
Δεύτερη επισήμανση : καλώς ή κακώς, επειδή είχα προσπαθήσει σε αυτό το ίδιο μηχάνημα να εγκαταστήσω kubuntu 9.10 και έφαγα «πόρτα» στα γραφικά, εξού και άνοιξα σχετικό νήμα εδώ μέσα, για να μου φύγει η κάψα έβαλα KDE (δεδομένου ότι το Arch δεν έχει προεπιλεγμένο DE). Πραγματικά δείχνει πολύ κούκλικο και δεν το μετάνιωσα, αν και κάποιες gtk εφαρμογές δεν έχουν την τέλεια ενσωμάτωση που έχει το «καλό» μου laptop στο οποίο έχω και kubuntu. Ισως να φταίει η κάρτα γραφικών ή να μην έχω ρυθμίσει κάτι καλά όμως, αν και παρατήρησα ότι τα μενού δεν έχουν επακριβώς τις ίδιες επιλογές...
Λειτουργία : δεδομένου ότι το μηχάνημα είναι παλιό δεν προσφέρεται για παρατηρήσεις απόδοσης. Το σίγουρο είναι ότι ζει άνετα. Το boot έχει το εφέ του διότι δεν έχει μπάρα αλλά text mode όπου βλέπεις τι κάνει το μηχάνημα ξεκινώντας. Δεν παρατήρησα κραυγαλέες διαφορές στην ανταπόκριση αλλά οπωσδήποτε υπάρχει μικρή βελτίωση.
Software managment : όλα περιστρέφονται γύρω από τον pacman (όχι το συμπαθές μπιμπλίκι των 80's). Είναι πράγματι εντυπωσιακό ότι ξεκινάς με τελευταίες εκδόσεις. Πχ ετοιμάζω αυτό το κείμενο στο laptop της υπογραφής μου σε openoffice 3.1 και στο δεκαετές μηχάνημα όπου ζει το arch έχω το 3.2. Αν κανείς είναι τακτικός στις ανανεώσεις, η διαδικασία είναι εξαιρετικά σύντομη (3-4 λεπτά) και βρίσκεσαι πάντα στο πάνω σκαλί. Προϋποτίθεται ότι θα κάνει κανείς το σχετικό διάβασμα στο forum για να δει αν έχει αναφερθεί κανένα πρόβλημα με ανανεώσεις, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση το downgrade είναι απλούστατη υπόθεση (θεωρητικά γιατί δεν έχω κάνει). Το κέρδος υποτίθεται ότι δεν είναι απλά οι τελευταιες εκδόσεις (τουλάχιστον εγώ δεν τρελλαίνομαι να είμαι bleeding edge, τα απλά μου κάνουν μια χαρά), αλλά ότι δεν κάνεις περιοδικά system upgrades ή clean installs αλλά μικρά, σχεδόν καθημερινά βηματάκια, οπότε έχεις μια πιο ομαλή πορεία αντί για περιοδικές αναταράξεις.
Συμπέρασμα : δεν μπορώ να πω ότι έχω δει πολλές αποκλειστικές ή καθοριστικής υπεροχής λεπτομέρειες του Arch, αλλά γι'αυτό φταίει ότι 1)το laptop είναι παλιό (δεν έχω κοιτάξει αν έχει καν wireless, δεν έχω προσπαθήσει να συνδέσω scanners, εκτυπωτές και κάτι εκτός των πολύ απλών όπως usb sticks κλπ), 2)είναι προορισμένο για backup μηχάνημα με περιορισμένες ώρες χρήσης -όποτε υπάρχει ώρα για εξοικείωση και πάντως όχι κύρια χρήση- και τάσεις πειραματισμού (στυλ «όταν χαλάσουν όλα τα 1,2,3... -βάλτε τον αριθμό σας- μηχανηματά μου θα έχω ακόμα ένα που θα δουλεύει για να μη μείνω ξεκρέμαστος) και 3)εγώ είμαι πολύ μέσος χρήστης. Τέλος, είναι η πρώτη εκτός (k)ubuntu διανομή που δοκιμάζω. Ομως:
-η εγκατάσταση δεν είναι τόσο τρομαχτική όσο φαντάζόμαστε όταν ακούμε «δεν έχει γραφικό περιβάλλον» ή «κάνεις βασικές επιλογές που δεσμεύουν την πορεία σου μετά»
-η χρήση είναι πολύ απλή, όταν έχει κανείς συνηθίσει το linux way
-η τεκμηρίωση καλύπτει τα άπαντα
-η ανανέωση είναι τόσο εύκολη και γρήγορη όταν την κάνεις τακτικά, που δεν σου φαίνεται κάτι πολύ παραπάνω (χρονικά) από τα upgrades του ubuntu
-ο ρόλος του χρήστη είναι πολύ περισσότερο στο κέντρο του σύμπαντος (για όσους είναι control freaks ή αποζητούν την επιβεβαίωση).
Χρήσιμη τελική παρατήρηση : Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά (κρατάω επιφύλαξη για όσα δεν έχω ακόμα πάρει χαμπάρι).