Δημοσιεύτηκε: 21 Απρ 2011, 08:52
από monkgr
Σὲ καθεστὼς ἄγριου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμοῦ ποὺ ζοῦμε, ποὺ ἀπόλυτοι «ἄρχοντες» στὸν κόσμο εἶναι οἱ περιθρύλητες «ἀγορές», δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει διαφορετικὴ μεταχείριση στὸ θέμα τῶν πατεντῶν καὶ τῶν πνευματικῶν δικαιωμάτων (ποὺ εἶναι, πράγματι, δύο διαφορετικὰ πράγματα, ἀγαπητὲ κ. Φιωτάκη, ἀλλὰ ἡ χρήση τους ἀπὸ τὸ «σύστημα» εἶναι ἴδια καὶ πάντα σὲ βάρος τὸσο τοῦ «καταναλωτῆ» ὅσο καὶ τοῦ δημιουργοῦ, ἀφοῦ εὐλόγως εἶναι ὑπὲρ τοῦ κέρδους τῶν κεφαλαιούχων μεσαζόντων).
Τὸ κυνήγι τοῦ κέρδους ἔχει φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, ὥστε νὰ ἔχουν «πατενταριστεῖ» ἀκόμα καὶ ἐξωφρενικὰ πράγματα: Τὸ ξέρετε ὅτι στὴ γενετική, π.χ., ἔχει πατενταριστεῖ (λογικά, θὰ ἔλεγε κάποιος) ἡ κλωνοποίηση, ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος ὁ κλῶνος; Δηλαδή τὸ ἴδιο τὸ ζῶο - ἢ ὁ ἄνθρωπος, ἂν ποτὲ φτάσουμε ἐκεῖ, ὅπως ἐπιδιώκουν οἱ «ἀγορές».
Οἱ πατέντες λογισμικοῦ (θὰ) εἶναι ὁ θάνατος τοῦ software: ὅπως τὸ θέτει ὁ Knuth, τὸ νὰ πατεντάρεις τὸ λογισμικὸ εἶναι σὰν νὰ κατοχυρώνεις δικαιώματα ὄχι μόνο στὸ βιβλίο ποὺ γράφεςι, άλλὰ καὶ στὶς λέξεις ποὺ χρησιμοποιεῖς!