Δημοσιεύτηκε: 02 Ιούλ 2012, 01:02
Εγώ λέω να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου...
Καταρχήν να αναφέρω ότι σε σύγκριση με τα μηχανήματα που αναφέρει ο ktogias και τα οποία είναι όλα περιορισμένων δυνατοτήτων, η δική μου εμπειρία βασίζεται σε μηχανήματα αρκετά δυνατότερα κι αποφεύγω AMD/ΑΤΙ όπως ο διάολος το λιβάνι (το πιο «αδύναμο» από τα 3 έχει intel pentium 4 στα 3.8 GHz και αρχαία NVidia κάρτα γραφικών, τα άλλα δυο έχουν T4300 με κύκλωμα γραφικών της intel και i7 με κάρτα γραφικών της NVidia και πάλι) .
Στο πρώτο μηχάνημα η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερα ούτε καν να τρέξω gnome shell ή unity, είτε σε 32, είτε σε 64bit.
Λογικό και επόμενο θα μου πείτε, η κάρτα γραφικών που έχει είναι ανεπαρκής για κάτι τέτοιο. Ακόμα και το XFCE χωρίς πολλά φρου-φρου κι αρώματα δεν είναι τόσο ελαφρύ όσο ήταν παλιότερα. Ούτε και το mate όμως δεν τα κατάφερε τόσο καλά όταν το είχα δοκιμάσει (και ίσως το αδικώ τώρα γιατί ήταν σε πολύ αρχικό στάδιο τότε).
Το ίδιο μηχάνημα πετούσε με την 7.4 και μέχρι την 8.10. από εκείνο το σημείο και μετά άρχισε να δείχνει την ηλικία του...
Λογικό κι αυτό, δεν νομίζετε; Ένα μηχάνημα 7 χρονών δεν είναι αναμενόμενο να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός λειτουργικού που σχεδιάστηκε για μηχανήματα του σήμερα.
Και πάμε στα επόμενα 2:
Στο T4300 φοράω διανομή με καθαρό gnome3 - δηλαδή gnome shell. Ναι, δεν είναι τόσο γρήγορο το περιβάλλον όσο ήταν με το προηγούμενο gnome, όμως επειδή δουλεύω περισσότερο με το πληκτρολόγιο με έχει βολέψει τόσο πολύ που αν και όχι τόσο δυνατό, έχει γίνει το βασικό μου μηχάνημα εδώ κι ένα χρόνο και δεν μπορώ να διανοηθώ καν πως θα επιστρέψω στο gnome 2 ή σε κάτι που του μοιάζει...
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή μέχρι να το συνηθίσω με ενόχλησε και το ότι ήταν πιο αργό και το ότι αρκετές από τις συντομεύσεις που δούλευα ήταν διαφορετικές και αρκετές φορές έπιανα τον εαυτό μου να μπαίνει σε gnome classic γιατί βαριόμουνα να ψάξω πως να κάνω κάτι σε gnome 3.
Στο i7 έχω ubuntu και αποφάσισα να το αφήσω με το unity αφού ούτως ή άλλως δεν είναι το βασικό μου μηχάνημα πια και το χρησιμοποιώ συνήθως μόνο για βαριές δουλειές μέσω ssh.
Και σ' αυτό υπάρχει μια μικρή διαφορά στην ταχύτητα με το unity φορτωμένο όσο γίνεται, ανεπαίσθητη όμως. Δεν μου άρεσε ποτέ το compiz και τα πολλά γραφικά μπιχλιμπίδια, αλλά όταν τα είχα δοκιμάσει με την προηγούμενη γενιά gnome ήταν αρκετά πιο βαρύ το σύστημα από όσο είναι τώρα με το unity. Φυσικά δεν άντεξα πολύ και του έβαλα το gnome shell μετά από λίγο, το οποίο συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα από το unity. Λόγω εμπειρίας με το gnome shell όμως, δεν μπορώ να είμαι απόλυτος αν αυτό οφείλεται στο ότι απλά δεν έχω μάθει να δουλεύω το unity (κανένα από τα δυο δεν απασχολεί ιδιαίτερα το σύστημα, με το unity να απαιτεί περίπου 5% περισσότερη ισχύ - κάτι που σε τέτοιο σύστημα είναι ανεπαίσθητο).
Το δικό μου συμπέρασμα λοιπόν:
Οι «μεγάλες» διανομές αποφάσισαν καλώς ή κακώς ότι θέλουν να απευθυνθούν στον μέσο χρήστη υπολογιστή και για να το κάνουν αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να έχουν ένα όσο γίνεται πιο λαμπερό και απλουστευτικό γραφικό περιβάλλον.
Ουδέν μεμπτόν μέχρι εδώ και απολύτως κατανοητή η απότομη ρήξη με το γραφικό περιβάλλον που ξέραμε μέχρι τώρα (ή το αλλάζεις μια και καλή ή δεν αλλάζει ποτέ λόγω συνήθειας). Μαζί με αυτό όμως θα έπρεπε ήδη να υπάρχει και μια νέα γενιά του xorg ή και η διάδοχη κατάσταση του αφού σαν τεχνολογία είναι πια τουλάχιστον πεπαλαιωμένη (άποψη μου).
Από 'κει και πέρα, όταν αποφασίσεις να κινηθείς σε μια κατεύθυνση όπως αυτή, αναγκαστικά θα πρέπει να αφήσεις πίσω σου κάποιους. Δεν γίνεται να προσφέρεις την ίδια λειτουργικότητα σε όλα τα μηχανήματα, θα πρέπει να αποφασίσεις μέχρι ποιο σημείο σε ενδιαφέρει να δουλεύει κάτι σε ένα παλιό ή αδύναμο μηχάνημα.
Δυστυχώς υπάρχει και το θέμα με τους οδηγούς για τις κάρτες γραφικών που δεν μπορεί να λυθεί από καμία διανομή, ειδικά σε ότι αφορά τα πιο βαριά και νέα χαρακτηριστικά τους (hardware acceleration, 3D κλπ.) και επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Σέβομαι απόλυτα και τις απόψεις σου και την προσφορά σου όλα αυτά τα χρόνια ktogias, αλλά διαφωνώ κάθετα στο ότι πρόοδος και εξέλιξη είναι να υποστηρίζεις μηχανήματα 6 χρόνων.
Καλό είναι να υποστηρίζεις όσο πιο παλιά τεχνολογία γίνεται αλλά όταν οι δυνατότητες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο δεν είναι εφικτό να συνεχίζεις την υποστήριξη της με κόστος να μείνεις πίσω για χάρη της.
Θα μου πείτε «και τόσα χρόνια πως γινότανε; τώρα έγινε δύσκολο;»
Το κοινό των διάφορων διανομών έχει αλλάξει, δεν είναι πια οι σκληροπυρηνικοί προγραμματιστές, ούτε καν οι άνθρωποι με στοιχειώδεις γνώσεις γύρω από τους υπολογιστές. Είναι ελάχιστοι πια αυτοί που χρησιμοποιούν τον υπολογιστή χωρίς γραφικά και λίγοι αυτοί που επιλέγουν ένα ελαφρύ γραφικό περιβάλλον (κυρίως λόγω ανάγκης - γιατί το μηχάνημα τους δεν σηκώνει κάτι άλλο). Η εποχή που το φτωχό σε δυνατότητες γραφικό περιβάλλον του gnome χλευαζόταν από πολλούς παλιούς χρήστες σαν «υπερβολικά φανταχτερό και βαρύ, τι να τα κάνουμε τα γραφικά σε Linux;» και ειδικά οι προσθήκες του ubuntu σαν «ubuntu; α ναι, το debian που δουλεύεις με ποντίκι...πφφ!» έχει περάσει - εσύ τουλάχιστον θα πρέπει να τα θυμάσαι αυτά.
Παλιότερα ήταν δυνατή η υποστήριξη παλιών μηχανημάτων γιατί απλούστατα οι απαιτήσεις των χρηστών και του λογισμικού δεν ήταν τόσο τραγικά διαφοροποιημένες και το περιεχόμενο του διαδικτύου ήταν πολύ φτωχό σε σχέση με σήμερα.
Το ότι σε 1-2 χρόνια τα νέα γραφικά περιβάλλοντα θα είναι αποδοτικότερα και σταθερότερα είναι σίγουρο, το να παίζουν εξίσου καλά και σε παλιότερα μηχανήματα είναι μάλλον απίθανο κατά την άποψη μου.
Όσο για το ότι έχουμε χάσει τη μπάλα με το unity και το gnome shell, προσωπική μου άποψη είναι ότι η canonical θα μπορούσε να κινηθεί όπως και το mint, βγάζοντας επεκτάσεις για το gnome-shell αντί να προσπαθήσει να κινηθεί εντελώς αυτόνομα με το unity.
Όσο για την γκρίνια... λογικό είναι να γκρινιάζουμε όταν αλλάζει κάτι που έχει γίνει κομμάτι της ζωής μας εδώ και χρόνια, ειδικά αν μας κάνει και τη ζωή δύσκολη...
Καταρχήν να αναφέρω ότι σε σύγκριση με τα μηχανήματα που αναφέρει ο ktogias και τα οποία είναι όλα περιορισμένων δυνατοτήτων, η δική μου εμπειρία βασίζεται σε μηχανήματα αρκετά δυνατότερα κι αποφεύγω AMD/ΑΤΙ όπως ο διάολος το λιβάνι (το πιο «αδύναμο» από τα 3 έχει intel pentium 4 στα 3.8 GHz και αρχαία NVidia κάρτα γραφικών, τα άλλα δυο έχουν T4300 με κύκλωμα γραφικών της intel και i7 με κάρτα γραφικών της NVidia και πάλι) .
Στο πρώτο μηχάνημα η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερα ούτε καν να τρέξω gnome shell ή unity, είτε σε 32, είτε σε 64bit.
Λογικό και επόμενο θα μου πείτε, η κάρτα γραφικών που έχει είναι ανεπαρκής για κάτι τέτοιο. Ακόμα και το XFCE χωρίς πολλά φρου-φρου κι αρώματα δεν είναι τόσο ελαφρύ όσο ήταν παλιότερα. Ούτε και το mate όμως δεν τα κατάφερε τόσο καλά όταν το είχα δοκιμάσει (και ίσως το αδικώ τώρα γιατί ήταν σε πολύ αρχικό στάδιο τότε).
Το ίδιο μηχάνημα πετούσε με την 7.4 και μέχρι την 8.10. από εκείνο το σημείο και μετά άρχισε να δείχνει την ηλικία του...
Λογικό κι αυτό, δεν νομίζετε; Ένα μηχάνημα 7 χρονών δεν είναι αναμενόμενο να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός λειτουργικού που σχεδιάστηκε για μηχανήματα του σήμερα.
Και πάμε στα επόμενα 2:
Στο T4300 φοράω διανομή με καθαρό gnome3 - δηλαδή gnome shell. Ναι, δεν είναι τόσο γρήγορο το περιβάλλον όσο ήταν με το προηγούμενο gnome, όμως επειδή δουλεύω περισσότερο με το πληκτρολόγιο με έχει βολέψει τόσο πολύ που αν και όχι τόσο δυνατό, έχει γίνει το βασικό μου μηχάνημα εδώ κι ένα χρόνο και δεν μπορώ να διανοηθώ καν πως θα επιστρέψω στο gnome 2 ή σε κάτι που του μοιάζει...
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή μέχρι να το συνηθίσω με ενόχλησε και το ότι ήταν πιο αργό και το ότι αρκετές από τις συντομεύσεις που δούλευα ήταν διαφορετικές και αρκετές φορές έπιανα τον εαυτό μου να μπαίνει σε gnome classic γιατί βαριόμουνα να ψάξω πως να κάνω κάτι σε gnome 3.
Στο i7 έχω ubuntu και αποφάσισα να το αφήσω με το unity αφού ούτως ή άλλως δεν είναι το βασικό μου μηχάνημα πια και το χρησιμοποιώ συνήθως μόνο για βαριές δουλειές μέσω ssh.
Και σ' αυτό υπάρχει μια μικρή διαφορά στην ταχύτητα με το unity φορτωμένο όσο γίνεται, ανεπαίσθητη όμως. Δεν μου άρεσε ποτέ το compiz και τα πολλά γραφικά μπιχλιμπίδια, αλλά όταν τα είχα δοκιμάσει με την προηγούμενη γενιά gnome ήταν αρκετά πιο βαρύ το σύστημα από όσο είναι τώρα με το unity. Φυσικά δεν άντεξα πολύ και του έβαλα το gnome shell μετά από λίγο, το οποίο συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα από το unity. Λόγω εμπειρίας με το gnome shell όμως, δεν μπορώ να είμαι απόλυτος αν αυτό οφείλεται στο ότι απλά δεν έχω μάθει να δουλεύω το unity (κανένα από τα δυο δεν απασχολεί ιδιαίτερα το σύστημα, με το unity να απαιτεί περίπου 5% περισσότερη ισχύ - κάτι που σε τέτοιο σύστημα είναι ανεπαίσθητο).
Το δικό μου συμπέρασμα λοιπόν:
Οι «μεγάλες» διανομές αποφάσισαν καλώς ή κακώς ότι θέλουν να απευθυνθούν στον μέσο χρήστη υπολογιστή και για να το κάνουν αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να έχουν ένα όσο γίνεται πιο λαμπερό και απλουστευτικό γραφικό περιβάλλον.
Ουδέν μεμπτόν μέχρι εδώ και απολύτως κατανοητή η απότομη ρήξη με το γραφικό περιβάλλον που ξέραμε μέχρι τώρα (ή το αλλάζεις μια και καλή ή δεν αλλάζει ποτέ λόγω συνήθειας). Μαζί με αυτό όμως θα έπρεπε ήδη να υπάρχει και μια νέα γενιά του xorg ή και η διάδοχη κατάσταση του αφού σαν τεχνολογία είναι πια τουλάχιστον πεπαλαιωμένη (άποψη μου).
Από 'κει και πέρα, όταν αποφασίσεις να κινηθείς σε μια κατεύθυνση όπως αυτή, αναγκαστικά θα πρέπει να αφήσεις πίσω σου κάποιους. Δεν γίνεται να προσφέρεις την ίδια λειτουργικότητα σε όλα τα μηχανήματα, θα πρέπει να αποφασίσεις μέχρι ποιο σημείο σε ενδιαφέρει να δουλεύει κάτι σε ένα παλιό ή αδύναμο μηχάνημα.
Δυστυχώς υπάρχει και το θέμα με τους οδηγούς για τις κάρτες γραφικών που δεν μπορεί να λυθεί από καμία διανομή, ειδικά σε ότι αφορά τα πιο βαριά και νέα χαρακτηριστικά τους (hardware acceleration, 3D κλπ.) και επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Σέβομαι απόλυτα και τις απόψεις σου και την προσφορά σου όλα αυτά τα χρόνια ktogias, αλλά διαφωνώ κάθετα στο ότι πρόοδος και εξέλιξη είναι να υποστηρίζεις μηχανήματα 6 χρόνων.
Καλό είναι να υποστηρίζεις όσο πιο παλιά τεχνολογία γίνεται αλλά όταν οι δυνατότητες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο δεν είναι εφικτό να συνεχίζεις την υποστήριξη της με κόστος να μείνεις πίσω για χάρη της.
Θα μου πείτε «και τόσα χρόνια πως γινότανε; τώρα έγινε δύσκολο;»
Το κοινό των διάφορων διανομών έχει αλλάξει, δεν είναι πια οι σκληροπυρηνικοί προγραμματιστές, ούτε καν οι άνθρωποι με στοιχειώδεις γνώσεις γύρω από τους υπολογιστές. Είναι ελάχιστοι πια αυτοί που χρησιμοποιούν τον υπολογιστή χωρίς γραφικά και λίγοι αυτοί που επιλέγουν ένα ελαφρύ γραφικό περιβάλλον (κυρίως λόγω ανάγκης - γιατί το μηχάνημα τους δεν σηκώνει κάτι άλλο). Η εποχή που το φτωχό σε δυνατότητες γραφικό περιβάλλον του gnome χλευαζόταν από πολλούς παλιούς χρήστες σαν «υπερβολικά φανταχτερό και βαρύ, τι να τα κάνουμε τα γραφικά σε Linux;» και ειδικά οι προσθήκες του ubuntu σαν «ubuntu; α ναι, το debian που δουλεύεις με ποντίκι...πφφ!» έχει περάσει - εσύ τουλάχιστον θα πρέπει να τα θυμάσαι αυτά.
Παλιότερα ήταν δυνατή η υποστήριξη παλιών μηχανημάτων γιατί απλούστατα οι απαιτήσεις των χρηστών και του λογισμικού δεν ήταν τόσο τραγικά διαφοροποιημένες και το περιεχόμενο του διαδικτύου ήταν πολύ φτωχό σε σχέση με σήμερα.
Το ότι σε 1-2 χρόνια τα νέα γραφικά περιβάλλοντα θα είναι αποδοτικότερα και σταθερότερα είναι σίγουρο, το να παίζουν εξίσου καλά και σε παλιότερα μηχανήματα είναι μάλλον απίθανο κατά την άποψη μου.
Όσο για το ότι έχουμε χάσει τη μπάλα με το unity και το gnome shell, προσωπική μου άποψη είναι ότι η canonical θα μπορούσε να κινηθεί όπως και το mint, βγάζοντας επεκτάσεις για το gnome-shell αντί να προσπαθήσει να κινηθεί εντελώς αυτόνομα με το unity.
Όσο για την γκρίνια... λογικό είναι να γκρινιάζουμε όταν αλλάζει κάτι που έχει γίνει κομμάτι της ζωής μας εδώ και χρόνια, ειδικά αν μας κάνει και τη ζωή δύσκολη...