Ubuntu-gr Forum

Το ότι φέρεται ως κοινό αίσθημα όμως ότι αυτοί οι τύποι είναι ουάου (οι κράκερς) και όχι οι δηνιουργοί ...!
Μήπως έχει να κάνει με κάτι το χολυγουντιανό; Άρρωστο συνάμα; Ανέραστο ίσως ;
όχι γιατί θυμάμαι μία γκό... που είχα (ε ... δεν την είχα και τόσο ...! ) πιο πιτσιρικάς που μου έλεγε
για τον δόκτωρα Λέκτερ ( τον Χάνιμπαλ ) ενώ μου περιέγραφε το έργο "Η σιωπή των αμνών" ( Η μούγκα στη στρούγκα κοινώς ).
Μίλαγε ρε παιδί μου για τον Κανίβαλο και έ.... στην κυριολεξία ! "Και τι διάννοια" "τι μυαλό" κλπ ).
Ψήθηκα να δω το έργο. Το είδα με άλλους που το είχαν ξαναδεί. Ίδια στάση και αυτοί όλοι τους !
Ουάου κατάσταση. Και εγώ έτσι το έβλεπα τότε.

Λέω λοιπόν μήπως είναι η ίδια μαλακισμένη λειτουργία που έχουμε καμιά φορά; Να είναι το άρρωστο, το εγωιστικό, το κτηνώδες, το αγαλήνευτο, το ..... κλπ,
πολύ ωραίο και επιθυμητό ;