Δημοσιεύτηκε: 05 Οκτ 2012, 00:40
Off topic:
Wow!!
Και να μου το 'λεγαν πως θα διάβαζα μηχανολογική ανάλυση του αυτασφάλιστου κοχλιών-περικοχλίων με αφορμή τον καθαρισμό ενός laptop, δεν θα το πίστευα με τίποτα.
Φυσικά κανείς και σε απολύτως κανένα σημείο του thread δεν ισχυρίστηκε πως είναι απαραίτητη η κόλλα σπειρωμάτων, τυχόν κραδασμοί δε που θα μπορούσαν να ξεβιδώσουν τις βίδες ενός laptop, θα το κατέστρεφαν έτσι κι αλλιώς πολύ πριν αποσυναρμολογηθεί.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η κόλλα ή η πάστα σπειρωμάτων δεν χρησιμοποιείται. Πιθανώς να χρησιμοποιείται για να φανεί ακριβώς αν το laptop έχει αποσυναρμολογηθεί εκτός πλαισίων συντήρησης. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, εμμένω στην άποψη πως καλό θα ήταν να αντικαθίσταται η κόλλα για την αποφυγή μπλεξίματος σε περίπτωση τυχόν επίσκεψης στην αντιπροσωπεία.
Περί κοχλιών και περικοχλίων βέβαια γενικότερα, το αυτασφάλιστο της κοχλιωτής σύνδεσης ως γνωστόν δεν ισχύει απλά λόγω του ότι η σύνδεση είναι κοχλιωτή, αλλά προκαλείται από το σφίξιμο με την απαραίτητη ροπή σύσφιξης. Με άλλα λόγια, μια ξέσφιχτη βίδα τη χάνεις για πλάκα.
Όταν έχουμε βέβαια μεταλλικά μέρη και στα δύο εξαρτήματα της κοχλιωτής σύνδεσης (μεταλλική βίδα-παξιμάδι) ή έστω εξαρτήματα παρόμοιας μηχανικής αντοχής, αυτό δεν είναι πρόβλημα.
Όταν όμως έχουμε μεταλλικές βίδες που ασφαλίζουν πλαστικά καπάκια (ας μην κολλήσουμε στα laptop), μετά από κάποιες φορές που θα λύσουμε τη βίδα, θα παρουσιαστεί το φαινόμενο της χαλάρωσης της πλαστικής υποδοχής (πείραμα: ξεβιδώστε μια βίδα από το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και ξαναβιδώστε την 20 φορές. Παρατηρήστε πόσο πιο εύκολα ξεβιδώνει και ξαναβιδώνει την 20ή φορά σε σχέση με την 1η), οπότε ή θα πρέπει από κάποια στιγμή και μετά να σφίγγουμε λίγο περισσότερο ώστε να εξασφαλίσουμε αρκετή ροπή (με κίνδυνο να χαλάσουμε και την υποδοχή κάποια στιγμή), ή απλά βάζουμε μια σταγόνα κόλλα σπειρωμάτων ώστε να ασφαλίζουμε τη βίδα με λιγότερο σφίξιμο.
Ότι βολεύει τον καθένα. Σιγά μην κάνουμε και αντοχή υλικών για να βγάλουμε ένα καπάκι.
@ asvos
Άλλο η κόλλα και άλλο η πάστα. Η κόλλα «σπάει» στην αρχή του ξεβιδώματος και δεν εμφανίζει άλλη αντίσταση. Η πάστα λειτουργεί σαν «τσίχλα», δεν σπάει αλλά απλά «σφηνώνει» τη βίδα για όλη τη διαδρομή της.
Δεν το παρατραβάς, είναι γνωστή πρακτική και εφαρμόζεται γενικότερα:
- Οι αυτοκινητοβιομηχανίες συναρμολογούν με βίδες των οποίων τα κλειδιά δεν βρίσκονται στα συνηθισμένα μαγαζιά με εργαλεία αλλά σε εξειδικευμένα καταστήματα. οι υδραυλικοί αφαιρούν όλα τα χερούλια από τις βάνες των λεβητοστασίων κτλ.
Είναι ένας τρόπος να αποθαρρύνεις τον απλά περίεργο από το να κάνει καμία ζημιά. Αυτός που ξέρει ή που θέλει οπωσδήποτε να ασχοληθεί, θα βρει τον τρόπο να το κάνει. Δεν είναι κακό σαν σκέψη
matthew έγραψε:Δεν χρειάζεται κόλλα σπειρώματος στις βίδες των υπολογιστών γιατί δεν υπόκεινται σε κραδασμούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία μηχανών οι κοχλίες (βίδες) & τα περικόχλια (παξιμάδια) έχουν το λεγόμενο αυτασφάλειστο & δεν ξεβιδώνουν από κραδασμούς λόγω αξονικών δυνάμεων, παρά μόνο από άσκηση περιφερειακών δυνάμεων, δηλαδή ξεβίδωμα με κλειδί ή κατσαβίδι. Αλλά αυτά ισχύουν στη θεωρία & στην πράξη είναι δυνατόν να ξεβιδωθούν βίδες ή περικόχλια λόγω κραδασμών οι οποίοι προκαλούν φθορές στα στοιχεία. Γι' αυτό το λόγο υπάρχουν & κοχλίες με 2 ή & 3 αρχές σπειρωμάτων όπως & περικόχλια ασφαλείας (με πλαστικό δαχτυλίδι ενσωματωμένο) καθώς & ροδέλες σύσφιξης τύπου γκρόβερ.
Wow!!
Και να μου το 'λεγαν πως θα διάβαζα μηχανολογική ανάλυση του αυτασφάλιστου κοχλιών-περικοχλίων με αφορμή τον καθαρισμό ενός laptop, δεν θα το πίστευα με τίποτα.
Φυσικά κανείς και σε απολύτως κανένα σημείο του thread δεν ισχυρίστηκε πως είναι απαραίτητη η κόλλα σπειρωμάτων, τυχόν κραδασμοί δε που θα μπορούσαν να ξεβιδώσουν τις βίδες ενός laptop, θα το κατέστρεφαν έτσι κι αλλιώς πολύ πριν αποσυναρμολογηθεί.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η κόλλα ή η πάστα σπειρωμάτων δεν χρησιμοποιείται. Πιθανώς να χρησιμοποιείται για να φανεί ακριβώς αν το laptop έχει αποσυναρμολογηθεί εκτός πλαισίων συντήρησης. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, εμμένω στην άποψη πως καλό θα ήταν να αντικαθίσταται η κόλλα για την αποφυγή μπλεξίματος σε περίπτωση τυχόν επίσκεψης στην αντιπροσωπεία.
Περί κοχλιών και περικοχλίων βέβαια γενικότερα, το αυτασφάλιστο της κοχλιωτής σύνδεσης ως γνωστόν δεν ισχύει απλά λόγω του ότι η σύνδεση είναι κοχλιωτή, αλλά προκαλείται από το σφίξιμο με την απαραίτητη ροπή σύσφιξης. Με άλλα λόγια, μια ξέσφιχτη βίδα τη χάνεις για πλάκα.
Όταν έχουμε βέβαια μεταλλικά μέρη και στα δύο εξαρτήματα της κοχλιωτής σύνδεσης (μεταλλική βίδα-παξιμάδι) ή έστω εξαρτήματα παρόμοιας μηχανικής αντοχής, αυτό δεν είναι πρόβλημα.
Όταν όμως έχουμε μεταλλικές βίδες που ασφαλίζουν πλαστικά καπάκια (ας μην κολλήσουμε στα laptop), μετά από κάποιες φορές που θα λύσουμε τη βίδα, θα παρουσιαστεί το φαινόμενο της χαλάρωσης της πλαστικής υποδοχής (πείραμα: ξεβιδώστε μια βίδα από το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και ξαναβιδώστε την 20 φορές. Παρατηρήστε πόσο πιο εύκολα ξεβιδώνει και ξαναβιδώνει την 20ή φορά σε σχέση με την 1η), οπότε ή θα πρέπει από κάποια στιγμή και μετά να σφίγγουμε λίγο περισσότερο ώστε να εξασφαλίσουμε αρκετή ροπή (με κίνδυνο να χαλάσουμε και την υποδοχή κάποια στιγμή), ή απλά βάζουμε μια σταγόνα κόλλα σπειρωμάτων ώστε να ασφαλίζουμε τη βίδα με λιγότερο σφίξιμο.
Ότι βολεύει τον καθένα. Σιγά μην κάνουμε και αντοχή υλικών για να βγάλουμε ένα καπάκι.
@ asvos
Άλλο η κόλλα και άλλο η πάστα. Η κόλλα «σπάει» στην αρχή του ξεβιδώματος και δεν εμφανίζει άλλη αντίσταση. Η πάστα λειτουργεί σαν «τσίχλα», δεν σπάει αλλά απλά «σφηνώνει» τη βίδα για όλη τη διαδρομή της.
eliasps έγραψε:Ίσως το παρατραβάω λίγο, αλλά δεν αποκλείω και το ενδεχόμενο να είναι εσκεμμένα "δύσκολο" το λύσιμο ενός φορητού, μόνο και μόνο για να το στέλνει ο καταναλωτής στην κατασκευαστική ή σε κατάστημα για λόγους κέρδους.
Δεν το παρατραβάς, είναι γνωστή πρακτική και εφαρμόζεται γενικότερα:
- Οι αυτοκινητοβιομηχανίες συναρμολογούν με βίδες των οποίων τα κλειδιά δεν βρίσκονται στα συνηθισμένα μαγαζιά με εργαλεία αλλά σε εξειδικευμένα καταστήματα. οι υδραυλικοί αφαιρούν όλα τα χερούλια από τις βάνες των λεβητοστασίων κτλ.
Είναι ένας τρόπος να αποθαρρύνεις τον απλά περίεργο από το να κάνει καμία ζημιά. Αυτός που ξέρει ή που θέλει οπωσδήποτε να ασχοληθεί, θα βρει τον τρόπο να το κάνει. Δεν είναι κακό σαν σκέψη