Δημοσιεύτηκε: 17 Μαρ 2024, 22:13
Necrophobic - In The Twilight Grey (2024)
Οι Σουηδοί Necrophobic (υπάρχουν κι άλλοι) έχουν ήδη κλείσει τρεις δεκαετίας παρουσίας και έχουν μπει στην τέταρτη.
Δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν το τεράστιο όνομο, πράγμα μάλλον αναμενόμενο διότι παίζουν ένα υβρίδιο μεταξύ Death και Black Metal το οποίο δεν είναι και το πιο εύπεπτο.
Για τους fans όμως της συγκεκριμένης σκηνής είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες μπάντες και δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα άλμπουμς τους στο Metal Archives έχουν βαθμολογίες πάνω από 80% με τα περισσότερα να προσεγγίζουν το 90%.
Κατ' αρχάς είναι κλασσικοί Σουηδοί, κοινώς έχουν το "κοκαλάκι της νυχτερίδας" την μοναδική ικανότητα όλων των συμπατριωτών τους να γράφουν "πιασάρικα" πράγματα ανεξαρτήτως τους είδους της μουσικής.
Η δεξιοτεχνία τους ήταν πάντα αξιομνημόνευτη, οι συνθέσεις τους από καλές έως εξαιρετικές και είχαν πάντα μία ενδιαφέρουσα ικανότητα να ισορροπούν μεταξύ Black και Death συνήθως κρατώντας τα καλύτερα στοιχεία από καθε είδος.
Το In The Twilight Grey του 2024 δεν ξεφεύγει από τον κανόνα.
Σαν ύφος είναι ένα από εκείνα τα albums τους που ίσως επικρατούν περισσότερο τα Black στοιχεία παρά τα Death και πάλι συνδυασμένα τέλεια σε ένα αποτέλεσμα που δικαιώνει την προσπάθειά τους.
Ο ρυθμός είναι ασυμβίβαστα καταιγιστικός (αυτό είναι Death στοιχείο), επικρατεί μία μελωδικότητα μεγαλύτερη του συνήθους (λογικό αφού επικρατεί το Black στοιχείο), τα φωνητικά βγάζουν την απαραίτητη κακία, o drummer στην δική του διάσταση όπως πάντα, κιθάρες και μπάσα λίγο πιο πριμαρισμένα απ' ότι συνήθως, ίσως και από επιλογή στην μίξη για να τονίζεται περισσότερο ο Black χαρακτήρας.
Νομίζω ότι τα κατάφεραν για άλλη μία φορά να βγάλουν ένα album εντυπωσιακό.
Ο ένας που το έχει αξιολογήσει μέχρι τώρα στο Metal Archives δίνει 100%, βαθμολογία που προφανώς θα πέσει όταν προστεθούν και άλλες κριτικές, είναι όμως προφανές ότι και αυτό το album πάει για βαθμολογίες ανάλογες των προγενέστερων.
Το άκουσα πριν από λίγο και ομολογώ ότι ήταν απολαυστικό.
Δεν φτάνει το επίπεδο του αγαπημένου μου Death To All του 2009, αλλά αυτή είναι μία έντονα υποκειμενική εκτίμηση, διότι στο συγκεκριμένο album επικρατούσε το Death στοιχείο το οποίο είναι περισσότερο του γούστου μου από το Black.
Να είναι καλά οι κύριοι Necrophobic και να συνεχίσουν να μας χαρίζουν ποιοτική μουσική εμμένοντας σε φόρμες που στερούνται εμπορικότητας, αλλά είναι λαμπρά δείγματα τους είδους στο οποίο ανήκουν.
Οι πιστοί σπεύσατε !
Οι Σουηδοί Necrophobic (υπάρχουν κι άλλοι) έχουν ήδη κλείσει τρεις δεκαετίας παρουσίας και έχουν μπει στην τέταρτη.
Δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν το τεράστιο όνομο, πράγμα μάλλον αναμενόμενο διότι παίζουν ένα υβρίδιο μεταξύ Death και Black Metal το οποίο δεν είναι και το πιο εύπεπτο.
Για τους fans όμως της συγκεκριμένης σκηνής είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες μπάντες και δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα άλμπουμς τους στο Metal Archives έχουν βαθμολογίες πάνω από 80% με τα περισσότερα να προσεγγίζουν το 90%.
Κατ' αρχάς είναι κλασσικοί Σουηδοί, κοινώς έχουν το "κοκαλάκι της νυχτερίδας" την μοναδική ικανότητα όλων των συμπατριωτών τους να γράφουν "πιασάρικα" πράγματα ανεξαρτήτως τους είδους της μουσικής.
Η δεξιοτεχνία τους ήταν πάντα αξιομνημόνευτη, οι συνθέσεις τους από καλές έως εξαιρετικές και είχαν πάντα μία ενδιαφέρουσα ικανότητα να ισορροπούν μεταξύ Black και Death συνήθως κρατώντας τα καλύτερα στοιχεία από καθε είδος.
Το In The Twilight Grey του 2024 δεν ξεφεύγει από τον κανόνα.
Σαν ύφος είναι ένα από εκείνα τα albums τους που ίσως επικρατούν περισσότερο τα Black στοιχεία παρά τα Death και πάλι συνδυασμένα τέλεια σε ένα αποτέλεσμα που δικαιώνει την προσπάθειά τους.
Ο ρυθμός είναι ασυμβίβαστα καταιγιστικός (αυτό είναι Death στοιχείο), επικρατεί μία μελωδικότητα μεγαλύτερη του συνήθους (λογικό αφού επικρατεί το Black στοιχείο), τα φωνητικά βγάζουν την απαραίτητη κακία, o drummer στην δική του διάσταση όπως πάντα, κιθάρες και μπάσα λίγο πιο πριμαρισμένα απ' ότι συνήθως, ίσως και από επιλογή στην μίξη για να τονίζεται περισσότερο ο Black χαρακτήρας.
Νομίζω ότι τα κατάφεραν για άλλη μία φορά να βγάλουν ένα album εντυπωσιακό.
Ο ένας που το έχει αξιολογήσει μέχρι τώρα στο Metal Archives δίνει 100%, βαθμολογία που προφανώς θα πέσει όταν προστεθούν και άλλες κριτικές, είναι όμως προφανές ότι και αυτό το album πάει για βαθμολογίες ανάλογες των προγενέστερων.
Το άκουσα πριν από λίγο και ομολογώ ότι ήταν απολαυστικό.
Δεν φτάνει το επίπεδο του αγαπημένου μου Death To All του 2009, αλλά αυτή είναι μία έντονα υποκειμενική εκτίμηση, διότι στο συγκεκριμένο album επικρατούσε το Death στοιχείο το οποίο είναι περισσότερο του γούστου μου από το Black.
Να είναι καλά οι κύριοι Necrophobic και να συνεχίσουν να μας χαρίζουν ποιοτική μουσική εμμένοντας σε φόρμες που στερούνται εμπορικότητας, αλλά είναι λαμπρά δείγματα τους είδους στο οποίο ανήκουν.
Οι πιστοί σπεύσατε !