Το α) που ανέφερες παραπάνω είναι σωστό σε γενικές γραμμές.
Off topic:Τουλάχιστον αν το είχε γράψει κάποιος στο μπλογκ του. Για υλικό που γράφτηκε από καθηγητές πανεπιστημίου για να διδαχθεί σε σχολεία δεν είναι και ό,τι καλύτερο.Αν οι φίλοι σου ξέρουν άλλες ξένες γλώσσες, τότε, όντως οι κανόνες στα Ελληνικά είναι περίπου οι ίδιοι με αυτούς που χρησιμοποιούν οι περισσότερες λατινογενείς και αγγλοσαξονικές γλώσσες (γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, αγγλικά, γερμανικά). Βασική διαφορά με αυτές τις γλώσσες: Στα Ελληνικά, τα κύρια ονόματα θέλουν οριστικό άρθρο, εκτός από την κλητική.
Εμπειρικά, εγώ θα έλεγα ότι οι βασικοί κανόνες είναι οι εξής:
- Το οριστικό άρθρο χρησιμοποιείται όταν αναφερόμαστε σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή αντικείμενο (που έχει ήδη αναφερθεί ή είναι παρόν στην αντίληψη του ομιλητή ή του ακροατή).
- Το οριστικό άρθρο χρησιμοποιείται με τα κύρια ονόματα: ο Γιάννης, η Άννα, η Κυριακή, ο Μάιος, ο Όλυμπος, το Λίνουξ.
Εκτός αν πρόκειται για κλητική πτώση: -Γιάννη, έλα εδώ!
- Το οριστικό άρθρο χρησιμοποιείται με ουσιαστικά που εκφράζουν αφηρημένες έννοιες, ή όταν μιλάμε γενικά για κάτι (σε αντίθεση με τα Αγγλικά):
Η ζωή είναι ωραία.
Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Μου αρέσει η σοκολάτα/το ποδόσφαιρο.
- Από τις αντωνυμίες, για ορισμένες ισχύουν οι γενικοί κανόνες (οριστικό άρθρο πριν την αντωνυμία αν μιλάμε για κάτι συγκεκριμένο).
Κάποιες θέλουν οριστικό άρθρο μετά την αντωνυμία (οι δεικτικές μόνο???): αυτός/εκείνος/τούτος ο άνθρωπος
Κάποιες δεν θέλουν άρθρο (κυρίως οι αόριστες και αναφορικές ???): ένας, κανένας, κάποιος, κάτι, μερικοί, κάμποσοι, κάθε*, καθένας*, όσος, όποιος, ό,τι, τόσος*, τέτοιος*.
*χρησιμοποιούνται και με άρθρο, αλλά σπανιότερα.
Υ.Γ. Αν θες, μπορώ να ρωτήσω από βδομάδα ξένους συναδέλφους που γνωρίζουν ελληνικά για γραμματικές/μεθόδους διδασκαλίας.