Ομιλητές ο Κώστας Τόγιας - ktogias και εγώ.
Φτάνοντας πρωί στον χώρο, ήμουν ο πρώτος (αν εξαιρέσουμε τον ftso που ήταν μέλος της οργανωτικής ομάδας).
Μετά απο την εγγραφή και ψάχνοντας του υπόλοιπους Ubunt-αδες / Ubunteros δε βρήκα τίποτα. Μετά απο λίγο ήρθε και ο ktogias μετα της συζήγου. Συνενοηθήκαμε με τα παιδιά και οργανώσαμε το "booth". Είχε μαζί του έτοιμα CD απο 10.04 RC με εκτυπωμένες ετικέτες CD (πολύ ομορφα, μπράβο Κώστα


Παραφωνία, δεν υπήρχαν τα φυλλάδια, ούτε τα άτομα, ούτε μηχανήματα, ούτε CD που περιμέναμε

Οι ώρες περνούσαν, τα CD εξαφανίστηκαν, ο κόσμος ενδιαφερόταν.
Με τις υπόλοιπες κοινότητες, ούτε ζέστη ούτε κρύο (όπως στο περσινό FOSSCOMM)
Αν και το πρωί είχε μεγάλη προσέλευση και όταν χειροκροτούσαν το κτήριο νόμιζες πως θα κουνηθεί απο την θέση του, ο κόσμος κουράστηκε και μετά το μεσημέρι άρχισε να αποχωρεί.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε κατα το απογευματάκι. Στο αμφιθέατρο πρέπει να υπήρχαν 30 - 40 άτομα το πολύ. Atermon, Linuxman, The_Mentor dtrzG, Diamond_gr (ως Fedora ambassador πλέον) jemadux και άλλοι γνωστοί και άγνωστοι Ubuntu Lovers.
Ξεκινά την παρουσίαση ο Κώστας βάζοντας το Video Promo του 10.04 το οποίο έκανε αίσθηση. Υπήρξε πίεση απο πλευρά διοργανωτών σχετικά με τον χρόνο μας - "30 λεπτά, κανονίστε την πορεία σας - Κώστα τρέξε το γρήγορα"(κρατήστε το αυτό, είναι σημαντικό).
Ο Κώστας αγχώθηκαι και πάτησε γκάζι με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να πει όλα αυτά που ήθελε και σίγουρα ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Ευτυχώς έμειναν λίγα λεπτά για το forum και το περιοδικό.
Αναφέροντας κάποια γενικά για το forum και το περιοδικό, αναφέροντας την απο 100% αύξηση σε όλους τους τομείς, επικεντρώθηκα στο γεγονός πως ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται την δουλειά μας και να ενδιαφέρεται, τονίζοντας την ανάγκη για μεγαλύτερη και καλύτερη συνεργασία μεταξύ των κοινοτήτων ΕΛ/ΛΑΚ (ένας απο τους λόγους που έχουμε ειδική ενότητα στο forum για αναρτήσεις νέων απο LUGs)
Πιστεύω πως ο κόσμος έλαβε το μήνυμα... ή μάλλον θα ήθελα να πιστεύω. Το πρόβλημα είναι πως οι LUG και οι κοινότητες στην Ελλάδα έχουν μεγάλο μίσος μεταξύ τους και ένα παραπάνω με μια τόσο μεγάλη κοινότητα όπως είναι το Ubuntu.
Η ελληνική ομάδα του Fedora ήρθε στην αίθουσα για flame war και όχι για να ενημερωθεί και ακούσει τις εξελίξεις του Ubuntu.
Χαρακτηριστική κίνηση που έτριβε τα χέρια του και γελούσε σαρκαστικά. Με το που τελείωσε η ομιλία οι πρώτοι που ζήτησαν τον λόγο για ερωτήσεις. Αδιάβαστοι τελείως αυτοί - ίσως μισοδιαβασμένοι εμείς - ίσως δεν περιμέναμε τέτοια έχθρα και αντίδραση, βρεθήκαμε σε ένα "ατελείωτο" πόλεμο πως εμείς είμαστε τσιράκια της Microsoft - γιατί το Ubuntu One είναι κλειστό (κλειστός είναι ο κώδικας του Server και όχι ο Client που έρχεται εγκατεστημένος με το λειτουργικό)
Ό,τι και να είπαμε, ακόμη και αν εξήγησαν κάποιοι πως ο client είναι υπο την άδεια GPL, δεν έβλεπα να θέλουν να ακούσουν και να καταλάβουν. Έκαναν αυτό που ήθελαν να κάνουν, να προκαλέσουν και να χαλάσουν όλο το κλήμα που ήθελα να δημιουργήσω περί συνεργασίας και ομόνοιας.
Αν και όταν ήρθαν για να λάβουν θέση μετά απο εμάς, είπαν πως συγνώμη δεν έχουμε κάτι μαζί σας απλά ήμασταν λίγο στην πρίζα, κάτι λίγο τα τσίπουρα πριν - είχαμε διάθεση για flame war. Φυσικά όταν ανέφερα πως αυτά που είπα στο βήμα τα εννοούσα και πως πρέπει να συνεργαστούμε η απάντηση ήταν πως δε μπορούμε γιατί δεν έχουμε κοινούς στόχους

Εμείς δεν μπήκαμε στη διαδικασία να αντιπαρατεθούμε μετα τη δική τους ομιλία γιατί πολύ απλά, ακολουθούμε το Code of Conduct και το σεβόμαστε.
Εμείς θα συνεχίσουμε να αναζητούμε την συνεργασία για την προώθηση και εξάπλωση του ΕΛ/ΛΑΚ στην χώρα μας γιατί πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι χωρίς παρωπίδες και με όρεξη να ακούσουν και όχι να χλευάσουν. Άνθρωποι με τόσο ανοιχτό μυαλό - όσο και το λειτουργικό που χρησιμοποιούν. Δε θέλω να τους κατηγορήσω ή να αποδώσω ευθύνες, ίσως είναι το νεαρό της ηλικίας τους, ίσως ο υπερβολικός ζήλος για την διανομή τους. Ίσως μια μέρα καταλάβουν.
Σε γενικές γραμμές το φετινό FOSSCOMM ήταν καλούτσικο, ο κόσμος ενδιαφέρθηκε αλλά η οργάνωσή του ήταν 10 σκαλιά κάτω απο το περσινό. Γιατί θα με ρωτήσετε είμαι τόσο "κακός"
Πέρα απο το catering που ήταν εκεί καθ´ όλη τη διάρκεια και σέρβιρε καφέδες και snack (


Δεν υπήρχε live streaming όπως πέρσι. Το βήμα για τους ομιλητές ήταν πολύ πρόχειρο με 2 σπασμένες καρέκλες... ασχολίαστο, πολύ μικρό γραφείο και απουσία ενός υπολογιστή με ασύρματο ποντίκι - presenter για όλους του ομιλητές, έξοδο ήχου και πολλά άλλα. Θύμιζε προχειροδουλειά, γι' αυτό ίσως και ο κόσμος άρχισε να φεύγει. Στο FOSSCOMM της Λάρισας, είχα την εντύπωση πως θα ήταν όπως φέτος, και μόλις μπήκα στην αίθουσα και αντίκρισα τον κόσμο και την σοβαρότητα όλων μου κόπηκαν τα πόδια...
Σαχλαμάρες και υπερβολές θα μου πείτε όλ' αυτά - κολλάω σε λεπτομέρειες. Ναι συμφωνώ, τα παιδιά προσπάθησαν για το καλύτερο απλά ίσως δε βγήκε και δε φταίνε πάντοτε αυτοί. Σίγουρα, και αν φάνηκα κακός, ζητώ συγνώμη - ήταν καλά μπορούσε και καλύτερα.
Αυτό όμως που δε θα το συγχωρήσω ποτέ και επιτρέψτε μου για μια φορά να μιλήσω έτσι - γαϊδουριά και αναισθησία ήταν που δεν πρόβλεψαν να καλύψουν τα Α.Μ.Ε.Α. Πάρα πολλές σκάλες, απουσία ράμπας, αίθουσες που για να τις βρεις έπρεπε να ανεβοκατεβαίνεις σκάλες και να διασχίζεις διαδρόμους. Έτσι, όταν εμφανίστηκε ένα παλικάρι με την σύζηγό του και θέλησε να παρακολουθήσει κάποια ομιλία εκτός της βασικής αίθουσας κανείς δεν ενδιαφέρθηκε! Και αφού φτάσαμε τελικά στο άλλο κτήριο, ο ανελκυστήρας ήταν κλειδωμένος. Η απάντηση πολύ απλή και εύκολη, χίλια συγνώμη, έπρεπε να πάρουμε γραπτή άδεια για να λειτουργήσει.
Μετά απο αυτό, δε μ' ενδιαφέρει αν μοιράστηκα δώρα κινητά HTC Android, Catering, Lanyard, αυτοκόλλητα, βεβαιώσεις και δε ξέρω κι εγώ τί άλλο. Αν δε σ' ενδιαφέρει ή ξεχνάς τους συνανθρώπους σου και η λογική σου είναι, ας κατσει στο κέντρο ή απ' έξω - το FOSSCOMM της Θεσσαλονίκης ήταν ένα μεγάλο ΦΙΑΣΚΟ.
Ουφ, τα έβγαλα απο μεσα μου και ησύχασα.