Ακολουθεί τοποθέτηση με βάση αυστηρά προσωπικά κριτήρια:
Ως συνήθως, το πρόβλημα του ανθρώπου είναι όχι η πράξη αυτή καθ' αυτή, αλλά η υπερβολή. Από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Εξηγούμαι:
dim459 έγραψε:Εν πάσει περιπτώσει στη φύση υπάρχουν και σαρκοβόρα όντα (ενίοτε και φυτά) και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι ένα από αυτά
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο άνθρωπος είναι σαρκοβόρο ον, αλλά το ότι είναι άπληστο ον χωρίς ίχνος σεβασμού.
Ένα χορτάτο λιοντάρι δεν επιτίθεται. Σκοτώνει αυτό που θέλει να φάει, το τρώει και τέλος.
Αντίθετα σε μια κρεαταγορά είναι πολύ σύνηθες να ακούς τη φράση προς τον κρεοπώλη
- Παρακαλώ να μη θεωρηθεί βρισιά, είναι καθημερινή φράση και μόνο αποδίδοντάς την ακριβώς έτσι φαίνεται το πραγματικό της νόημα
«
έλα μωρέ δε γ......, βάλε παραπάνω κι άμα μείνει το πετάμε...».
Αυτό σημαίνει πως έχουμε χάσει το μέτρο.
Ναι, είναι πολύ διαφορετικό για μένα να σουβλίζεις το αρνί από το μαντρί σου. Αυτό το τάϊσες και του καθάρισες το μαντρί, το έσφαξες ο ίδιος οπότε ξέρεις τι σημαίνει η πράξη, και στο κάτω κάτω δεν σφάζεις όλο το μαντρί για να φας μια μέρα.
Που πάει να πει πως κατ' αυτόν τον τρόπο βρίσκεσαι πιο κοντά στο «φροντίζω για την ανάγκη μου», σε αντίθεση με τον αστό ο οποίος μετατρέπει κάτι τέτοιο σε χόμπυ.
Βέβαια αυτό δεν είναι μόνο σύγχρονο φαινόμενο, θυμίζω τα εμετήρια της αρχαίας Ρώμης.
Τώρα, όσον αφορά το Αναστάσιμο σούβλισμα, από τη στιγμή που ο άνθρωπος ήδη τρέφεται τρώγοντας αρνί σίγουρα δεν μπορείς να το θεωρήσεις ανήθικο.
Άσε που τουλάχιστον ένα σουβλισμένο αρνί, είναι πιο «αληθινή» εικόνα από ένα παριζάκι, που προσπαθεί να κρύψει το από που προέρχεται.
Προσωπικά όμως, μπορώ εύκολα να το θεωρήσω ηλίθιο. Που κολλάει το ότι ανεστήθη ο Αμνός Του Θεού με το ότι κάθε Ανάσταση θα πρέπει να γίνεται γενοκτονία αμνών, δεν το καταλαβαίνω.
Γιατί να μην κάνει ο καθένας ένα γεύμα ας πούμε με ότι εκλεκτό γουστάρει και πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένα αρνί; Γιατί ας πούμε ο ξιφίας ή η φασολάδα ή το χοιρινό δεν κάνουν για να γιορτάσουμε μια χαρούμενη μέρα;
Γιορτάζουμε το Πάσχα για να φάμε αρνί και τα Χριστούγεννα για να φάμε γαλοπούλα και κουραμπιέδες λοιπόν; Τι μας εμποδίζει να τα έχουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο; Το έχουμε στερηθεί μήπως; Μήπως χάνουμε το νόημα;
Χαρακτηριστικό της (κατά Σωκράτη) αρετής και απαραίτητο στοιχείο για τη διατήρηση της ελευθερίας όλων, είναι η αυτοσυγκράτηση του καθενός. Αυτό είναι που μας λείπει, και μας λείπει γιατί απομακρυνόμαστε από οτιδήποτε κάνουμε βάζοντας τεχνητά βήματα ανάμεσα σε εμάς και την πηγή.
Λες στον άλλον πως δεν τρως κρέας για παράδειγμα και σου λέει «ε, δεν πειράζει, πάρε σαλάμι». Ειλικρινά το λέει, τη στιγμή που το λέει θεωρεί πως το σαλάμι δεν πιάνεται ως κρέας, λες και φυτρώνει στη σαλαμιά.
Αν ο καθένας μας υποχρεωνόταν να σφάζει το φαγητό του τότε η κατανάλωση κρέατος θα έπεφτε κατά πολύ, να είστε σίγουροι γι αυτό.
Επίσης, υπάρχει το ερώτημα προς όσους τρώνε κρέας «αφού δεν είναι κακό, γιατί (έστω, στην Ελλάδα) δεν τρώμε γάτες σκυλιά και άλογα; Σε τι διαφέρει από το αρνί και το μοσχάρι;»
Από την άλλη, θεωρώ τους αφορισμούς και την ηθικολογία των χορτοφάγων εντελώς υποκριτικά.
Με αυτή τη λογική, θα έπρεπε:
- να μην αγοράζουν τίποτα δερμάτινο ή κοκκάλινο (είναι εντελώς γελοίο να ηθικολογεί κάποιος για το κακό που κάνουμε στα ζωάκια φορώντας δερμάτινη ζώνη και παπούτσια) ή γούνινο.
- όταν αρρωσταίνουν να μη χρησιμοποιούν φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί σε ζώα
- να απαγορεύουν στις γυναίκες τους να χρησιμοποιούν τις μισές μάρκες καλλυντικών
Επίσης, μιας και τα ζώα δεν είναι τα μόνα πλάσματα που ταλαιπωρούνται από τον άνθρωπο, θα έπρεπε:
- να μην καταναλώνουν σοκολάτα ή καφέ που δεν έχει επάνω σήμα "fair trade".
- να μην αγοράζουν κοσμήματα, μιας και σχεδόν κάθε πετράδι προέρχεται από την εκμετάλλευση των σκλάβων (όχι δούλων, σκλάβων) που δημιουργούν οι εμφύλιοι στην αφρική.
- να μην αγοράζουν ηλεκτρονικά gadgets που κατασκευάζονται σε χώρες που οι συνθήκες εργασίας (ακόμα και παιδικής) είναι άθλιες.
Και πολλά άλλα.
«Μηδέν άγαν» καλοί μου φίλοι. Αυτό είναι το όλο νόημα. Τα άκρα βάζουν τους πάντες απέναντι.