Η εξομολόγηση ενός μεγάλου !!! (Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάλη)

[akounadis]

χαχαχααχ... ο άνθρωπος λες και είχε ρόδες στα πόδια του... δεν χρειαζότανε μάτια...



Πιστεύω πως οι δεκαετίες '70 & '80 ήταν οι καλύτερες για την F1. Τα εργαλεία ήταν πραγματικά στα χέρια των πιλότων και όχι της τεχνολογίας...

[akounadis]

@dim459
...ρίσκο και ταχύτητα...καλό!! Όντως, υπήρξαν και υπάρχουν αθλητές που πάντρεψαν το ρίσκο με την ταχύτητα. Την γρήγορη αντίληψη με την άρτια απόδοση. Τις δυσκολίες τις εποχής και κυρίως στην υποδομή που παρόλα αυτά δεν υπολόγισαν ούτε λεπτό. Παράδειγμα του θέματος κιόλας, είναι ότι η πρόοδος απ το μηδέν του μπάσκετ στην χώρα μας οφείλεται εξ ολοκλήρου στον Νίκο Γκάλη. Θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε. Ήταν όμως αυτός. Δεν έφερε την αλλαγή γιατί ουσιαστικά όπως γνωρίζουν της γενιά μου τότε, προ Γκάλη δεν υπήρχε μπάσκετ. Όταν ήρθε ήταν κάπως... όπως ο Neil Armstrong...απλά ο Γκάλης σηκωνόταν, πατούσε για λίγο στο φεγγάρι, "έσπαγε" όλο το κορμί του και μάγευε...

[dim459]

@ akounadis

Πιστεύω ότι υπήρξαν δύο λόγοι.
Πρώτον η αδιαμφισβήτητη ποιότητά του ως παίκτη.
Σίγουρα δεν έφτανε μόνο αυτή, πχ χωρίς να έχω προσωπική άποψη γιατί δεν τον έχω προλάβει και ούτε καν έχω δει κάτι σχετικό, παλαιότεροι καθαρά μπασκετικοί, συμφωνούν όλοι ότι ο Καλιγκάρης ήταν ένα φαινόμενο του μπάσκετ, το οποίο έβγαζε μάτια στον Σπόρτινγκ και ουδέποτε έκανε περαιτέρω κλικ.
Ο δεύτερος λόγος ήταν η ευτυχής συγκυρία να βρεθεί με καλούς συμπαίκτες, τόσο στον Άρη, όσο και στην εθνική ομάδα.
Την εποχή εκείνη μια ομάδα να βρίσκεται συνεχώς σε final four και να διεκδικεί κάθε χρόνο το πρωταθλητριών, ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα σε οποιοδήποτε άθλημα.
Νομίζω λοιπόν ότι κατά τον τρόπο αυτό ικανοποιείτο ο "εθνικός εγωισμός" μας στα σπορ, αφού από καρπαζοεισπράκτορες ξαφνικά βρεθήκαμε διεκδικητές της ευρωπαίκής κορυφής.
Γι αυτό και ο Άρης την εποχή εκείνη απέκτησε 'πανελλήνια" διάσταση, πιθανώς πλην Παοκτζήδων, αφού κάθε Πέμπτη βράδυ άπαντες (μέχρι και η γιαγιά μου) ήταν καθηλωμένοι να δουν τα ματς του Άρη.

ΥΓ : Δε θα ξεχάσω ποτέ τα σχόλια της γιαγιάς μου όταν έκαναν φάουλ στον Γκάλη : "Α τον αλήτη, γιατί το χτυπάει το παιδί ; "
Επιπλέον αν και η γιαγιά ήταν ακραιφνώς αριστερή και ουδόλως ρατσίστρια, αν το φάουλ το είχε κάνει μαύρος δεν είχε κανένα ενδοιασμό να πει " Α το σκυλάραπα, μα γιατί τον αφήνουν να κάνει τέτοια πράγματα".
Όπως αντιλαμβάνεστε τις Πέμπτες το βράδυ τρώγαμε πίτσα, γιατί η γιαγιά δεν είχε κανένα σκοπό να ασχοληθεί με την κουζίνα αφού από νωρίς στηνόταν για να δει "το παιδί"...

[akounadis]

"Τρομερός" παίχτης ο Ντέιβιντ Καλιγκάρις...το επόμενο αφιέρωμα σ αυτόν...
...δεν έχω να πω κάτι άλλο μετά απ αυτό που ανέφερες σχετικά με την γιαγιά...με γύρισες πολύ πίσω...συγκίνηση αλλά και γέλια. Κόντεψα να τα κάνω πάνω μου...χαχαχαχαχα το τι έζησα και εγώ με την τρίτη ηλικία και ακόμα ζω...χαχαχχαχαχα