βασικά τους εντατικοποιεί την εργασία με περισσοτερρη υπεραξία
Συντονιστής: konnn

pc_magas έγραψε:@evolgen
βασικά τους εντατικοποιεί την εργασία με περισσοτερρη υπεραξία


Star_Light έγραψε:Τα φροντιστηρια δεν εχουν λογο εκει επειδη ο καθηγητης κανει σωστα την δουλεια του. Και ετσι και ο χρονος του μαθητη αξιοποιειται στο επακρο... ενω εδω χανεις την μιση μερα στο σχολειο και αναθεμα αν μαθαινεις κατι απο τους "σπουδαγμενους" . Οποιος δεν εχει μεταδοτικοτητα πρεπει να πηγαινει σπιτι του. Δυστυχως για εκεινον ευτυχως για εμας. Τι πραμα και τι χαλι ειναι αυτο? "Παει για καθηγητης" το μαθαν ολοι... οποιος βαριεται να κατσει να ασχοληθει και δεν εχει ικανοτητες ξαφνικα τσουπ παει για καθηγητης. Θα διαβασω σου λεει λιγο εκει θα τα πασαλειψω κιολας διαφανεια στην διαφανεια κατι θα βγαλω... στο μεταξυ ουτε οι μαθητες ψαχνονται να με αξιολογησουν.... οποτε θα ειμαι οκ.


c7p έγραψε:
Πολλές φορές δεν φταίνε μόνο οι καθηγητές, φταίνε και οι μαθητές που δεν δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στο σχολείο. Υπάρχουν σίγουρα και αξιόλογοι καθηγητές αλλά και κάποιοι ανίκανοι, ωστόσο μέσα στο γενικότερο πλαίσιο σαπίλας του σχολείου που έχει περάσει στον μαθητή απαξιεί τους πάντες και τα πάντα στο σχολείο. Ακόμα και να υπάρχει ένας καθηγητής που θέλει να βοηθήσει τα παιδιά, δεν μπορεί να κάνει κάτι γιατί τον απαξιώνουν οι ίδιοι οι μαθητές. Θα μου πεις οι μαθητές φταίνε ή η κοινωνία που περνάει την νοοτροπία του ισοπεδωτικού μηδενισμού και της απαξίωσης ; Για μένα ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης του, και οι περισσότεροι μαθητές από δευτέρα λυκείου και έπειτα έχουν μυαλό για να κρίνουν.
Μέσα στο σχολείο γίνεται δουλειά, μόνο από μαθήματα φροντιστηρίου και χωρίς καθόλου προσοχή στο σχολείο δεν ξέρω πολλούς που να πιάσανε υψηλές βάσεις. Φέτος έδινα και εγώ πανελλήνιες και μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για το σχολείο μου πως όλοι οι αριστούχοι ήταν παιδιά που πρόσεχαν και στο σχολείο, και όσοι λέγανε πως "το σχολείο είναι άχρηστο", "γιατί να προσέξω στο σχολείο, αφού στο φροντιστήριο τα κάνουμε καλύτερα ;" απέτυχαν. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν την ακούς παραέξω, αυτό που ακούς σίγουρα είναι ότι το σχολείο είναι άχρηστο... Δεν λέω πως δεν υπάρχουν χίλια στραβά, πως κουράζονται πολλές φορές χωρίς λόγο οι μαθητές, αλλά άχρηστο δεν είναι.
Τώρα για μένα είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας. Ακόμα και να έρθει μια κυβέρνηση και να φτιάξει το εκπαιδευτικό σύστημα, ας πούμε να γίνει σαν το σύστημα στις σκανδιναβικές χώρες (προσαρμοσμένο πάντα στις ανάγκες της χώρας μας), η απαξίωση θα υπάρχει. Γιατί το σχολείο είναι δημόσιο, είναι δωρεάν.
Το "δημόσιο" μας φέρνει συνειρμικά το τέρας του κράτους, τις κακές κυβερνήσεις, δημόσιους οργανισμούς κτλ κτλ. Κράτος είμαστε όλοι μας, οργανωμένη κρατική μηχανή + πολίτες, ο πολίτης δεν είναι αποκομμένος από το κράτος, αυτή είναι η νοοτροπία στις χώρες της Ευρώπης που θέλουμε τόσο να μοιάσουμε.
Το "δωρεάν" μας φέρνει στο μυαλό το φτηνιάρικο, δεν πάει να υπάρχει ένας καλός καθηγητής στο σχολείο... επειδή πληρώνω τον χ στο τάδε φροντιστήριο θα τα μάθω καλύτερα.
Κλείνοντας,δεν νομίζω πως πολλοί από αυτό το φόρουμ μπορούν να αλλάξουν το υπάρχον σύστημα. Αν θέλετε να αλλάξει κάτι μην περνάτε παντού την νοοτροπία το σχολείο είναι άχρηστο, αντίθετα αν μπορείτε να το πείτε, πείτε "και από το σχολείο μπορείς να μάθεις". Καλό είναι το ποτήρι να το βλέπουμε μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Τώρα αν συνεχίζουμε να απαξιώνουμε εντελώς το σχολείο, τα θέλουμε και τα παθαίνουμε, μην σώσει και αλλάξει τίποτα σε αυτή την χώρα, και δεν φταίει καμία κυβέρνηση, κανένα οικονομικό σύστημα, εμείς οι ίδιοι φταίμε.
Αυτά και σόρρυ για τον επιθετικό τόνο στο τέλος, να μην παρεξηγιόμαστε αναφέρομαι γενικά




nickkefi έγραψε:Ρε παιδιά, τι νόημα έχουν οι πολλές κουβέντες;
Στη πέμπτη δημοτικού, Σε ερώτηση του βιβλίου προς τους μαθητές: «υπάρχει ήχος που μεταδίδεται με άλλο τρόπο πέραν της δόνησης του αντικειμένου και του αέρα που το περιβάλει;» Απάντησα «όχι» και ο δάσκαλος μου απαντά «λάθος! αυτό ισχύει για αντικείμενα σαν το τύμπανο, όταν χτυπώ το τραπέζι βλέπεις να δονείται; αυτά τα αντικείμενα μεταδίδουν με άλλο τρόπο τον ήχο, θα τα μάθεις σε μεγαλύτερες τάξεις...»
Στη δευτέρα γυμνασίου διδάχτηκα ότι τα αεροπλάνα πετάνε με βάση τις ίδιες δυνάμεις που πετάει και ο χαρταετός (με σχεδιάκι με βελάκια και απ' όλα) και όταν είπα στη δασκάλα ότι το βιβλίο είναι λάθος, και ότι τα αεροπλάνα πετάνε λόγω της διαφοράς της πίεσης μεταξύ της άνω και κάτω επιφάνειας του φτερού, που προκαλείται από τη διαφορετική ταχύτητα του αέρα λόγω του σχήματος του φτερού, πήρα την καταπληκτική απάντηση: «Δεν με νοιάζει τι μου λες και τί ξέρεις, αυτό μας δώσανε από το υπουργείο παιδιάς, αυτό ισχύει.»
Η παιδεία στην Ελλάδα είναι το τραγικότερο ανέκδοτο, με περηφάνια λέω ότι πέρασα τα χρόνια μου στο σχολείο κυριολεκτικά κοιμώμενος πάνω στο θρανίο, με την άδεια των καθηγητών που με θεωρούσαν ηλίθιο και χαμένη περίπτωση.
