Dimitris έγραψε:Είτε το θέλουμε είτε όχι κάποιος μας πληρώνει παραπάνω μόνο όταν δείξουμε ότι αξίζουμε αυτό το παραπάνω και όχι για να μας δώσει το κίνητρο να δουλέψουμε παραπάνω. Κι αυτό συμβαίνει παντού στην πραγματική ζωή. Καλώς ή κακώς.
Αυτό δεν ισχύει απόλυτα σε όλους τους εργασιακούς τομείς. Τουλάχιστον από την εμπειρία μου στη βιομηχανία που απασχολήθηκα για ένα διάστημα αυτό δεν ισχύει σίγουρα! Οι διευθυντές των εργοστασίων είναι βρικόλακες & προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα από παντού! Σύμφωνα με το μάθημα Οργάνωση & Διοίκηση Βιομηχανικών Επιχειρήσεων (ΟΔΒΕ) που διδάχτηκα σαν σπουδαστής μηχανολογίας, οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις θεωρούνται (& στην πράξη αντιμετωπίζονται) σαν <<εσωτερικοί πελάτες>> από τις διοικήσεις των επιχειρήσεων!

Σε εργοστάσιο που δούλευα μέχρι πριν από μερικούς μήνες, όταν πήγα να δουλέψω σαν μηχανολόγος στις εγκαταστάσεις πριν από 4 χρόνια, φρίκαρα με αυτά που αντίκρυσα μόλις μπήκα μέσα, ειδικά στο λεβητοστάσιο! Η κατάσταση ήταν λίαν επιεικώς απαράδεκτη! Ο παλιός θερμαστής έβγαινε στη σύνταξη & τα είχε γραμμένα όλα στα παλιά του τα παπούτσια! Η μισή εγκατάσταση ήταν νεκρή & η άλλη μισή ένας Θεός ξέρει πως δούλευε, όπως δούλευε! 2 χρόνια έτρεχα να συμμαζέψω τα ασυμμάζευτα!
Μετά από συντήρηση, μερικές μετατροπές & πολλή δουλειά, έφτασα σε σημείο να κάνω την εγκατάσταση να δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι & να καταφέρω τρελή εξοικονόμηση ενέργειας σε φυσικό αέριο & ηλεκτρική ενέργεια. Σε σημείο που φτάσανε να ρωτάνε από τα κεντρικά του ομίλου στη Δανία "τι έχετε κάνει & εξοικονομείτε τόση ενέργεια;" Φυσικά εγώ έμεινα αφανής ήρωας, χωρίς αυξήσεις, πριμ ή μπόνους γι' αυτά, αλλά & άλλα πράγματα που είχα κάνει στα μηχανήματα της παραγωγής!
Ακόμη τις υπερωρίες μας τις πληρώνανε αλλά τις δηλώνανε σαν μπόνους & όχι σαν υπερωρίες. Έτσι αντί να φορολογείται η επιχείρηση για τις υπερωρίες, φορολογούνται οι εργαζόμενοι γιατί στην εφορία φαινότανε σαν μπόνους & όχι σαν υπερωρίες! Λογιστικά παραθυράκια βλέπετε! Αυτά & άλλα πολλά τρελά & απίστευτα πράγματα με κάνανε να παραιτηθώ για λόγους προσωπικής ευθιξίας το Μάρτη που μας πέρασε εν μέσω οικονομικής κρίσης! Έφυγα πικραμένος αλλά δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή & στο μέλλον θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά να ξαναδουλέψω στη βιομηχανία!