Γιατί τα Gnome 3 και Unity δεν είναι καλά προϊόντα

[matthew]

Ἀλλὰ μὲ ἐνοχλεῖ νὰ μὴ μοῦ παρέχουν τὰ ἐργαλεῖα γιὰ νὰ «παίξω» μὲ τὸ περιβάλλον καὶ νὰ βρῶ μόνος μου τί μὲ βολεύει καὶ τί ὄχι. Μὲ ἐνοχλεῖ ποὺ μοῦ στεροῦν μιὰ ἀκόμα ἐλευθερία, ἀπὸ τὶς λίγες ποὺ μᾶς ἔχουν ἀφήσει οἱ τράπεζες, οἱ πολυεθνικές, οἱ κυβερνήσεις καὶ οἱ πάσης φύσεως ἐξουσίες...
Ἐκεῖ εἶναι ποὺ γίνομαι ἔξαλλος.

Πές τα!
Gnome shell & Unity δεν τα έχω δουλέψει ακόμη!

[fkol k4]

Δεν φεύγουμε από το Linux διότι τα άλλα OS's στερούνται κάτι πολύ σημαντικότερο, της ελευθερίας.

Προφανώς δεν εννοώ «φεύγουμε από το Linux desktop ως χρήστες», αλλά «φεύγουμε από το πεδίο του Linux desktop ως αναζητητές αυτού που θέλουμε να χαρακτηρίσουμε ως καλό προϊόν».
Ένα προϊόν δεν είναι απαραίτητο να είναι ελεύθερο για να χαρακτηριστεί καλό, απλά η ελευθερία θα πρόσθετε ένα ακόμα «συν» στα προσόντα ενός ήδη καλού προϊόντος.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και η έννοια «το προϊόν που με βολεύει», «το προϊόν που μου αρέσει» ή και «το προϊόν με το χαρακτηριστικό που θεωρώ σημαντικότερο», οπότε σε αυτό δεν μπορείς (ούτε και χρειάζεται) να αντιτάξεις κάτι.

Μὲ διαολίζει ἡ νοοτροπία «διαλέγουμε πρὶν ἀπὸ σᾶς, γιὰ σᾶς»

Είναι γενικότερη σύγχρονη κατεύθυνση των πραγμάτων (δεν εννοώ μόνο τα γραφικά περιβάλλοντα των υπολογιστών), οπότε η πλειοψηφία των αλλαγών που θα γίνονται σε οτιδήποτε, μάλλον θα γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση πλέον. Φυσικά είναι λογικό αυτό να μην είναι αρεστό, ειδικά σε όσους έχουν μάθει να έχουν τον έλεγχο.

Αν μη τι άλλο πάντως, η δυνατότητα αλλαγών είτε με τον έναν τρόπο (επίσημες προσθήκες λειτουργιών) είτε με τον άλλο (ανεπίσημες εφαρμογές παραμετροποίησης), βρίσκουν σιγά σιγά το δρόμο τους προς το κοινό, οπότε πιθανώς η κατάσταση να βελτιωθεί και προς αυτή την κατεύθυνση τελικά και ίσως και να φτάσει σε ακόμα υψηλότερο του αρχικού επιπέδου επίπεδο.

[Learner]

Αν μη τι άλλο πάντως, η δυνατότητα αλλαγών είτε με τον έναν τρόπο (επίσημες προσθήκες λειτουργιών) είτε με τον άλλο (ανεπίσημες εφαρμογές παραμετροποίησης), βρίσκουν σιγά σιγά το δρόμο τους προς το κοινό, οπότε πιθανώς η κατάσταση να βελτιωθεί και προς αυτή την κατεύθυνση τελικά και ίσως και να φτάσει σε ακόμα υψηλότερο του αρχικού επιπέδου.

Με το παραπάνω συμφωνώ κι εγώ. Πιστεύω πως τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ καλύτερα .

[stavrosLinux]

Δεν φεύγουμε από το Linux διότι τα άλλα OS's στερούνται κάτι πολύ σημαντικότερο, της ελευθερίας.

Προφανώς δεν εννοώ «φεύγουμε από το Linux desktop ως χρήστες», αλλά «φεύγουμε από το πεδίο του Linux desktop ως αναζητητές αυτού που θέλουμε να χαρακτηρίσουμε ως καλό προϊόν».
Ένα προϊόν δεν είναι απαραίτητο να είναι ελεύθερο για να χαρακτηριστεί καλό, απλά η ελευθερία θα πρόσθετε ένα ακόμα «συν» στα προσόντα ενός ήδη καλού προϊόντος.
...

Σε τι αναφέρεσαι, δεν είναι σαφές. Μιλάς για προβλήματα των driver ή για ανεπάρκεια του linux, γιατί το linux είναι εκτός από ελεύθερο (συμπτωματικά ή μη) και πολύ καλύτερο από τον ανταγωνισμό. Αν μιλάς για γραφικά περιβάλλοντα, υπάρχουν ένα σωρό για να διαλέξεις και μπορείς να πεις ότι όλα είναι προβληματικά.

[fkol k4]

Σε τι αναφέρεσαι, δεν είναι σαφές. Μιλάς για προβλήματα των driver ή για ανεπάρκεια του linux, γιατί το linux είναι εκτός από ελεύθερο (συμπτωματικά ή μη) και πολύ καλύτερο από τον ανταγωνισμό. Αν μιλάς για γραφικά περιβάλλοντα, υπάρχουν ένα σωρό για να διαλέξεις και μπορείς να πεις ότι όλα είναι προβληματικά.

Αναφέρομαι φυσικά στην έλλειψη υποστήριξης κάποιου υλικού αλλά και τη μη διανομή κάποιων συγκεκριμένων εξειδικευμένων επαγγελματικών εφαρμογών, κάτι που είναι λογικό να κρατά κάποιο κόσμο υποχρεωτικά σε άλλες πλατφόρμες ακόμα και αν υπάρχει η γενικότερη διάθεση μετάβασης.

Φυσικά, τέτοιου είδους προβλήματα δεν τα αντιμετωπίζουν όλοι, είναι όμως γνωστό πως υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις.

Κατ' αυτή την έννοια, κάποια άλλη πλατφόρμα θεωρείται καλύτερο προϊόν όταν προσφέρει μια επιλογή που δεν προσφέρει ο ανταγωνιστής, έστω και ο ανταγωνιστής προσφέρει καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες κατά πλειοψηφία συγκρίνοντας αυτά τα στοιχεία που υπάρχουν κοινά.
Άλλωστε, το υπαινίσσομαι καθαρά όταν αναφέρω πως δεν είναι ευθύνη όσων αναπτύσσουν το Linux desktop.
Αν αναφερόμουν σε γενικότερη ανεπάρκεια του Linux desktop, δεν θα ήμουν χρήστης του.
Προσοχή, δεν αναφέρομαι στον όρο «καλύτερο λειτουργικό σύστημα», αλλά στον όρο «καλύτερο προϊόν», που σημαίνει κατά βάση «το προϊόν που είναι ευκολότερο να πουλήσεις/προωθήσεις».

Όσον αφορά τα γραφικά περιβάλλοντα, θα πω ξανά πως μου αρέσουν όλα (άντε, το XFCE όχι και τόσο...), απλά δεν έχω και μεγάλη υπομονή/επιμονή/θέληση να τα πειράζω, προτιμώ αυτά που με βολεύουν περισσότερο όπως; είναι στην αρχική περίπου μορφή τους, οπότε την έλλειψη δυνατοτήτων παραμετροποίησης την προσέχω κάπως λιγότερο από ότι ενδεχομένως άλλοι.

[dim459]

Αναφέρομαι φυσικά στην έλλειψη υποστήριξης κάποιου υλικού

Δεν είμαι σίγουρος από ποια οπτική γωνία προσεγγίζεις τον όρο <<προϊόν>>.
Αν απομονώσεις τις όποιες συνθήκες, σκοπιμότητες, συμφωνίες κλπ, το linux με την εγκατάστασή του υποστηρίζει περισσότερες συσκευές απ' ότι τα windows.
Από εκεί και πέρα η διαθεσιμότητα drivers στα windows είναι κυρίως επιλογή (προφανώς αναγκαστική, λόγω του μεριδίου τους στην αγοά) των κατασκευαστών hardware.
Εν τέλει επανέρχομαι στην αρχική μου παρατήρηση, η τοποθέτηση εξαρτάται από την έκταση που έχει ο όρος <<προϊόν>>.

[simosx]

Αὐτὸ ποὺ μοῦ λείπει - ποὺ μοῦ στέρησαν, γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸ Gnome3 καὶ τὸ Unity, εἶναι ἡ δυνατότητα παραμετροποίησης. Μὲ διαολίζει ἡ νοοτροπία «διαλέγουμε πρὶν ἀπὸ σᾶς, γιὰ σᾶς». Τὸ Gnome3, φυσικά, σὰν σὲτ προγραμμάτων ἑνοποιημένων σὲ ἕνα κοινὸ περιβάλλον, μιὰ χαρά εἶναι καὶ σίγουρα εἶναι ἀπείρως πιὸ παραμετροποιήσιμο ἀπὸ ὅ,τι ἔχουμε δεῖ μέχρι τώρα, τόσο ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ Gnome καὶ τὴν Canonical, ὅσο καὶ ἀπὸ τὶς προσπάθειες τρίτων - βλέπε Mint. Ἀλλὰ μὲ ἐνοχλεῖ νὰ μὴ μοῦ παρέχουν τὰ ἐργαλεῖα γιὰ νὰ «παίξω» μὲ τὸ περιβάλλον καὶ νὰ βρῶ μόνος μου τί μὲ βολεύει καὶ τί ὄχι. Μὲ ἐνοχλεῖ ποὺ μοῦ στεροῦν μιὰ ἀκόμα ἐλευθερία, ἀπὸ τὶς λίγες ποὺ μᾶς ἔχουν ἀφήσει οἱ τράπεζες, οἱ πολυεθνικές, οἱ κυβερνήσεις καὶ οἱ πάσης φύσεως ἐξουσίες...
Ἐκεῖ εἶναι ποὺ γίνομαι ἔξαλλος. Ὅπως ἔγραψα καὶ πιὸ πάνω, ἡ διαφωνία μου μὲ τὸ Gnome Foundation καὶ τὴν Canonical εἶναι ἰδεολογικὴ περισσότερο καὶ λιγότερο χρηστική.

(η υπογράμμιση είναι δικιά μου)

Μπορείς να παραμετροποιήσεις αρκετά πράγματα μέσω του dconf-editor (απαιτεί εγκατάσταση).
Το σωστό είναι τα έργα όπως το Unity να παρέχουν τα βασικά και απαραίτητα προγράμματα, και αν κάποιος θέλει παραπάνω τρόπους παραμετροποίησης, να μπορεί να το κάνει με μια τρίτη εφαρμογή. Οπότε υπάρχουν προγράμματα όπως το MyUnity που επιτρέπουν την παραμετροποίηση.

Το λογισμικό είναι ελεύθερο· αν θέλεις κάποια συγκεκριμένη παραμετροποίηση, μπορείς να περιγράψεις τι ακριβώς θέλει να γίνει. Και μπορεί να ενδιαφερθεί κάποιος προγραμματιστής να το υλοποιήσει.

Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι μπορεί να βάλεις σε πρώτη προτεραιότητα την άμεση διαθεσιμότητα εργαλείων παραμετροποίησης σε σχέση με την ελευθερία του λογισμικού.

[mangelasakis]

Παιδιά προσωπικά πιστεύω ότι παίζει πολύ μεγάλο βαθμό η συνήθεια. Πριν τo linux σχεδόν όλοι φαντάζομαι θα δουλεύαμε σε windows και προφανώς θα μας βόλευε πάρα πολύ καθώς το είχαμε μάθει και το είχαμε συνηθίσει. Αργότερα ήρθαμε στο linux και χρειάστηκε να διαβάσουμε αρκετά, πειραματιστούμε αρκετά και να δουλεψουμε αρκετά μέχρι να προσαρμοστούμε και να γίνουμε το ίδιο παραγωγικοί όπως με τα windows. Τώρα έγινε αυτή η αλλαγή με το gnome 3 και το unity και πρέπει να προσαρμοστούμε ξανά. Μπορεί εμείς να είχαμε προσαρμοστεί στο gnome-panel και να είμασταν αρκετά παραγωγικοί αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα νέα γραφικά περιβάλλοντα είναι λιγότερο λειτουργικά και παραγωγικά. Ίσως αν προσαρμοστείτε σε αυτά να γίνεται περισσότερο παραγωγικοί. Το θέμα είναι τα νέα γραφικά περιβάλλοντα να μην σε περιορίζουν και να μην σε καθυστερούν στην παραγωγικότητα και να είναι εξελίξημα ώστε να γίνονται ολοένα και καλύτερα κάτι το οποίο δεν γινόταν πλέον με το gnome-panel αφού υπήρχε ένας κορεσμός στην εξέλιξη του (θυμάμαι από την 8.04 έως την 10.10 δεν είδα κάτι σημαντικό στην εξέλιξη του gnome-panel ενώ σε 1 χρόνο από την κυκλοφορία του gnome 3 έχουν γίνει αρκετές αναβαθμίσεις).

Επίσης ήθελα να τονίσω ότι ένα λειτουργικό περιβάλλον που χρειάζεται παραμετροποίηση από τον χρήστη ώστε να γίνει λειτουργικό σημαίνει ότι είναι εξαρχής κακοσχεδιασμένο και δυσλειτοργικό. Μπορεί ναι μεν να σου δίνει το περιθώριο παραμετροποίησης αλλά δεν παύει να είναι ένα κακοσχεδιασμένο γραφικό περιβάλλον που για να γίνει όμορφο , ευχάριστο και λειτουργικό χρειάζεται ένα σορό παραμετροποιήσεις. Για σκεφτήτε και τον νέο χρήστη του linux που θέλει εξαρχής ένα όμορφο, ευχάριστο και λειτουργικό γραφικό περιβάλλον χωρίς να θέλει να μπει στον κόπο να διαβάσει ένα σωρό tutorials για να μάθει πως μπαίνει το compiz , πως γίνονται εγκατάσταση τα νέα themes με τα νέα εικονίδια και τις νέες γραμματοσειρές. Σίγουρα ο κάθενας έχει τα δικά του γούστα και τις δικές του προτιμήσεις οπότε καλό είναι να υπάρχει και η δυνατότητα παραμετροποίησης αλλά το βασικότερο για μένα είναι ο χώρος εργασίας να είναι εξαρχής καλοσχεδιασμένος και λειτουργικός χωρίς να βάζει σε επιπλέον κόπο τον νέο χρήστη.

Επίσης επειδή η τεχνολογία προχωράει και σιγά σιγά όλοι θα αποκτήσουμε κάποια touchscreen οθόνη(αν δεν το έχουμε κάνει ήδη) για φανταστείτε πόσο χάλια θα ήταν και πόσο δυσλειτουργικό το linux με το gnome panel? Σίγουρα πιστεύω ότι λείπουν ακόμη πράγματα από το gnome 3 και το unity όπως η δυνατότητα παραμετροποίησης και άλλα πολλά καθώς και πιστεύω ότι θα μπορούσαν να ήταν ακόμη πιο καλοσχεδιασμένα και πιο λειτουργικά(κυρίως το unity), αλλά σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι το gnome-panel ήταν πιο λειτουργικό από ότι το gnome-shell για παράδειγμα. Σιγουρα όμως είχε κάποιες δυνατότητες παραμετροποίησης και κάποιες επιλογές όπως τα εφε του compiz τα οποία και προσωπικά μου έχουν λείψει....

[j3lc]

Παιδιά προσωπικά πιστεύω ότι παίζει πολύ μεγάλο βαθμό η συνήθεια. Πριν τo linux σχεδόν όλοι φαντάζομαι θα δουλεύαμε σε windows και προφανώς θα μας βόλευε πάρα πολύ καθώς το είχαμε μάθει και το είχαμε συνηθίσει. Αργότερα ήρθαμε στο linux και χρειάστηκε να διαβάσουμε αρκετά, πειραματιστούμε αρκετά και να δουλεψουμε αρκετά μέχρι να προσαρμοστούμε και να γίνουμε το ίδιο παραγωγικοί όπως με τα windows. Τώρα έγινε αυτή η αλλαγή με το gnome 3 και το unity και πρέπει να προσαρμοστούμε ξανά. Μπορεί εμείς να είχαμε προσαρμοστεί στο gnome-panel και να είμασταν αρκετά παραγωγικοί αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα νέα γραφικά περιβάλλοντα είναι λιγότερο λειτουργικά και παραγωγικά. Ίσως αν προσαρμοστείτε σε αυτά να γίνεται περισσότερο παραγωγικοί. Το θέμα είναι τα νέα γραφικά περιβάλλοντα να μην σε περιορίζουν και να μην σε καθυστερούν στην παραγωγικότητα και να είναι εξελίξημα ώστε να γίνονται ολοένα και καλύτερα κάτι το οποίο δεν γινόταν πλέον με το gnome-panel αφού υπήρχε ένας κορεσμός στην εξέλιξη του (θυμάμαι από την 8.04 έως την 10.10 δεν είδα κάτι σημαντικό στην εξέλιξη του gnome-panel ενώ σε 1 χρόνο από την κυκλοφορία του gnome 3 έχουν γίνει αρκετές αναβαθμίσεις).

Επίσης ήθελα να τονίσω ότι ένα λειτουργικό περιβάλλον που χρειάζεται παραμετροποίηση από τον χρήστη ώστε να γίνει λειτουργικό σημαίνει ότι είναι εξαρχής κακοσχεδιασμένο και δυσλειτοργικό. Μπορεί ναι μεν να σου δίνει το περιθώριο παραμετροποίησης αλλά δεν παύει να είναι ένα κακοσχεδιασμένο γραφικό περιβάλλον που για να γίνει όμορφο , ευχάριστο και λειτουργικό χρειάζεται ένα σορό παραμετροποιήσεις. Για σκεφτήτε και τον νέο χρήστη του linux που θέλει εξαρχής ένα όμορφο, ευχάριστο και λειτουργικό γραφικό περιβάλλον χωρίς να θέλει να μπει στον κόπο να διαβάσει ένα σωρό tutorials για να μάθει πως μπαίνει το compiz , πως γίνονται εγκατάσταση τα νέα themes με τα νέα εικονίδια και τις νέες γραμματοσειρές. Σίγουρα ο κάθενας έχει τα δικά του γούστα και τις δικές του προτιμήσεις οπότε καλό είναι να υπάρχει και η δυνατότητα παραμετροποίησης αλλά το βασικότερο για μένα είναι ο χώρος εργασίας να είναι εξαρχής καλοσχεδιασμένος και λειτουργικός χωρίς να βάζει σε επιπλέον κόπο τον νέο χρήστη.

Επίσης επειδή η τεχνολογία προχωράει και σιγά σιγά όλοι θα αποκτήσουμε κάποια touchscreen οθόνη(αν δεν το έχουμε κάνει ήδη) για φανταστείτε πόσο χάλια θα ήταν και πόσο δυσλειτουργικό το linux με το gnome panel? Σίγουρα πιστεύω ότι λείπουν ακόμη πράγματα από το gnome 3 και το unity όπως η δυνατότητα παραμετροποίησης και άλλα πολλά καθώς και πιστεύω ότι θα μπορούσαν να ήταν ακόμη πιο καλοσχεδιασμένα και πιο λειτουργικά(κυρίως το unity), αλλά σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι το gnome-panel ήταν πιο λειτουργικό από ότι το gnome-shell για παράδειγμα. Σιγουρα όμως είχε κάποιες δυνατότητες παραμετροποίησης και κάποιες επιλογές όπως τα εφε του compiz τα οποία και προσωπικά μου έχουν λείψει....

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Θεωρώ οτιδήποτε καινούργιο θα πρέπει να δοκιμάζεται πριν κριθεί. Και δεν θα πρέπει να κρίνετε με βάση τη συνήθεια. Επειδή έχουμε συνηθίσει κάτι δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι λάθος.

Πάντως η συνήθεια δεν κόβεται εύκολα. Μετά από πολύ καιρό στο Ubuntu ξανάβαλα και Win και στην αρχή πήγαινα να κλείσω τα παράθυρα από αριστερά. Αυτό το αναφέρω διότι είτε από αριστερά είτε από δεξιά κλείνει ένα παράθυρό απαιτείται η ίδια προσπάθεια και άρα το από που είναι καλύτερο μάλλον είναι θέμα συνήθειας και τίποτα παραπάνω.

[sotos21]

Επειδή έχουμε συνηθίσει κάτι δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι λάθος.

Μεγάλη κουβέντα.
Το πιο κλασικό παράδειγμα είναι η εναλλαγή γλώσσας και συγκεκριμένα με πιο πλήκτρο(πλήκτρα) γίνεται.
Alt+shift η προεπιλογή, γιατί ρε παιδιά επειδή έτσι έχουμε συνηθίσει; Κακώς, να μέναμε τότε στα Windows γιατί έτσι είχαμε συνηθίσει, ή ακόμα καλύτερα να μέναμε σε σπηλιές, γιατί επί χιλιάδες χρόνια πριν τον πολιτισμό έτσι είχαμε συνηθίσει.
Μακράν η καλύτερη επιλογή είναι το caps lock.
Πείτε ειλικρινά πόσοι χρειάζονται να γράφουν εναλλασσόμενα σε ολόκληρες λέξεις(το αρχικό γράμμα δεν μετράει γιατί χρησιμοποιούμε το shift) μεταξύ κεφαλαίων και πεζών. Επίσης αν αυτοί που πράγματι το χρειάζονται είναι περισσότεροι από αυτούς που εναλλάσσουν Αγγλικά με Ελληνικά;
Στις παραπάνω 7 σειρές χρησιμοποίησα 5 φορές την εναλλαγή γλώσσας και καμιά για να γράψω ολόκληρη λέξη με κεφαλαία.
Σηκώνοντας απλά το μικρό δάχτυλο του αριστερού χεριού και πατώντας το caps lock έκανα την δουλειά μου πιο γρήγορα από το να σηκώνω όλο το αριστερό χέρι και να χρησιμοποιώ δύο δάχτυλα για να κάνω την ίδια δουλειά.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η συνήθεια είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς τις προόδου.