Τὸν πρῶτο χρόνο τῆς ἐπαφῆς μου μὲ τὸ Ubuntu ἔκανα φορμὰ γιὰ ψύλλου πήδημα. Μέρα μὲ τὴ μέρα, ὅμως, καταλάβαινα κάποια πράγματα καὶ ἄρχισα νὰ ἀλλάζω συνήθειες: man pages, google, οἱ σελίδες τοῦ Linux Format, ἡ παρουσία τοῦ Σίμου Ξενιτέλλη (ὅσον ἀφορᾶ τὰ ἑλληνικὰ καὶ δὴ τὰ πολυτονικά) καὶ πάνω ἀπ` ὅλα τοῦτο δῶ τὸ φόρουμ - νά `ναι καλὰ ὅλα τὰ παιδιά!
Τὴν ἑπόμενη φορὰ ποὺ θὰ νοιώσεις τὴν ἀπελπισία τοῦ «ἀμάν, τὰ ἔκανα μαντάρα, πάω γιὰ φορμά», σκέψου ὅτι ἴσως τὸ πρόβλημά σου νὰ λύνεται καὶ μὲ πιὸ ἁπλὸ τρόπο πού, μπορεῖ νὰ μὴν τὸν ξέρεις ἢ νὰ μὴν μπορεῖς νὰ τὸν σκεφτεῖς ἐκείνη τὴν ὥρα, ὑπάρχουν ὅμως ἄτομα στὸ φόρουμ ποὺ ἐνδέχεται νὰ ξέρουν ἢ νὰ ἔχουν μάθει ἐκ πείρας.
Φιλικὸ καλωσόρισμα κι ἀπὸ μένα.





