προγραμματισμός - αναδρομικοί αλγόριθμοι

[Nisok]

Γεία σας θα ήθελα να μάθω πως υλοποιούνται οι αναδρομικοί αλγόριθμοι. Έχω ψάξει στο internet σχετικά με την αναδρομή και έχω βρει ελάχιστα παραδείγματα ανγνωρίζετε κάτι μπορείτε να μου πείτε?

[medigeek]

Στο google έδωσα "aναδρομικοί αλγόριθμοι" (recursive algorithm) και μου εμφάνισε το ακόλουθο:
http://aetos.it.teithe.gr/~adamidis/Pro ... ursion.pdf

http://stackoverflow.com/questions/2488 ... -generator
http://igordevlog.blogspot.com/2007/08/ ... ython.html
http://pthree.org/2007/01/18/simple-recursion-in-perl/

Σε βοηθάει καθόλου;

[medigeek]

Στο μέλλον να σε παρακαλέσω να βάζεις πιο περιγραφικό θέμα, π.χ.:
"προγραμματισμός - αναδρομικοί αλγόριθμοι"

[demi]

Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια και συγνώμη για την περιγραφή μου.

[logari81]

@demi
θα ήθελα να σε παρακαλέσω να επεξεργαστεις τον αρχικό σου τίτλο και να βαλεις κατι πιο συγκεκριμένο

[logari81]

ωραία ο νεος τίτλος μου φαίνεται αρκετα καλός, μετέφερα επίσης το θεμα στην ενότητα όπου ταιριαζει καλύτερα

[Ntelispak]

Έστω ότι θες να προγραμματίσεις μια διαδικασία η οποία έχει πολλαπλές εκφάνσεις είτε στο πεδίο του χρόνου(αλλάζει διαχρονικά), είτε γενικότερα σε κάποιο άλλο πεδίο (πχ στο πεδίο των φυσικών - υπολογισμός παραγοντικού κλπ). Όσο πιο γενικά μπορώ να το παρουσιάσω, για να ορίσεις έναν αναδρομικό αλγόριθμο πρέπει να ισχύουν τα δυο παρακάτω:
1. Η κατάσταση που θέλεις να προγραμματίσεις σε μια έκφανσή της να είναι συνάρτηση των υπόλοιπων εκφάνσεων της,είτε ολικώς είτε μερικώς.
2. Να ορίζονται οι κατάλληλες αρχικές ή τελικές συνθήκες ώστε να μπορεί να λυθεί το πρόβλημα (να είναι δηλαδή καλά ορισμένο)

Για παράδειγμα ο υπολογισμός της ακολουθίας fibonacci ικανοποιεί την πρώτη συνθήκη [φ(ν) = φ(ν-1)+φ(ν-2)] και την δεύτερη ορίζοντας [φ(1)=1 & φ(2)=2] . Το GNU=GNU is Not Linux ικανοποιεί την πρώτη συνθήκη αλλά όχι την δεύτερη και έτσι δεν ορίζεται με την αυστηρή έννοια του όρου. Αντίστοιχα προβληματικός είναι ο ορισμός για το Tikz= Tikz Ist Kein Zeichenprogramm.

Υλοποιείς έναν αναδρομικό αλγόριθμο, όταν λύνεις ένα πρόβλημα που ορίζεται αναδρομικά χρησιμοποιώντας τις συνθήκες 1 και 2. Το παράδειγμα του παραγοντικού που σου υπέδειξε ο @medigeek είναι ιδανικό για ξεκίνημα. Πολλά αναδρομικά προβλήματα μπορούν να λυθούν και μέσω επαναλήψεων (for κλπ), αλλά οι αναδρομικές λύσεις τείνουν να είναι ταχύτερες. Αν χρειάζεσαι περισσότερες ή ειδικότερες πληροφορίες γράψε... και πες μας και σε τι γλώσσα θες να τον υλοποιήσεις.

[lyrisias]

Αναδρομή φίλε είναι με απλά λογια όταν μια συνάρτηση καλεί τον εαυτό της μέσα της...

Κώδικας: Επιλογή όλων

int func(int a)
{
int num=0;
if (a>1)
num=a*func(a-1);
else
num=1;
return num;
}

αν δλδ καλέσουμε την συνάρτηση αυτή
func(5);
θα επιστρέψει 1*2*3*4*5 = 120. (αν θυμάμαι καλά αυτό έιναι στα μαθηματικά !5)
Καλό θα ήταν να μη σου χρειαστεί ποτέ η αναδρομη σε πρόγραμμα
είναι πολύ βαριά πράξη.

[mrjack]

Καλό θα ήταν να μη σου χρειαστεί ποτέ η αναδρομη σε πρόγραμμα
είναι πολύ βαριά πράξη.

Και πολυ χρησιμη σε καποιες συναρτησεις.

Το πρωτο link που δινει ο medigeek νομιζω ειναι αρκετο για να λυθουν πιθανες αποριες.

[Dimitris]

Καλό θα ήταν να μη σου χρειαστεί ποτέ η αναδρομη σε πρόγραμμα
είναι πολύ βαριά πράξη.

Nα υποθέσω ότι δεν έχεις ακούσει για τη γλώσσα haskell. Δεν έχει βρόχους (loops) αλλά τους υλοποιεί με αναδρομικές συναρτήσεις. Η lisp είναι κι αυτή μια από τα ίδια μου φαίνεται. Δεν είναι βαριά πράξη, απλώς δεν έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε έτσι. Στο λύκειο τις ακολουθίες τις μαθαίναμε και αναδρομικά, για να μη πω για τους φόρους που πληρώνουμε αναδρομικά